[Marco]

Het feit dat dit jonge gezin "plots" op straat kwam te staan lijkt mij ongeloofwaardig. Maar laten we eens kijken wat daarna gebeurde.

1. Zij hebben een probleem en gaan naar het OCMW, de overheid dus. Een logische stap want wij leven in een verzorgingsstaat en dus moet de overheid voor ons zorgen. Het alternatief, zoals al aangehaald, van vrienden en familie die helpen kwam niet in hen op. Particuliere initaitieven waren blijkbaar niet voorhanden. Doordat wij een verzorgingsstaat hebben, hebben wij ook de concurrentie aangegaan met privé initaitieven voor allerhande hulp. Waar men in de middeleeuwen bij de kerk en anderen terecht kon is dit verschraalt want de overheid zorgt voor ons, we betalen er voor. Een verzorgingsstaat is dus monopolistisch in hulp.

2. Blijkt dat het OCMW geen echte hulp kan bieden. Dit wilt niet meer of minder zeggen dat er geen wet is gestemd voor dit soort gevallen. Ofwel is er geen draagvlak onder de politiekers en ben je dus een hulpbehoevende waar geen aandacht aan moet besteed worden. En aangezien de meerderheid gelijk heeft ben jij dus geen échte hulpbehoevende. Ofwel was de glazen bol van de politiekers kapot en hebben ze dit soort situaties niet voorzien. Een verzorgingsstaat is dus geen garantie op hulp aan de echte behoeftigen. Het aanbod is niet conform de vraag.

3. De leefloners deden niets en de werkenden mochten na hun normale dagtaak ook nog eens voor die anderen koken. Tevens hielpen zij het leefloon betalen via hun torenhoge bijdrage. Wat zou er gebeuren als je het leefloon afschafte? Een deel zou plotsklap wel een job vinden. De prikkel om niet te sterven van honger zou voldoende zijn om op één of andere wijze toch een inkomen te bekomen. Een ander deel zou vergaan van honger. Indien wij niet bijna alles aan onze verzorgingsstaat hadden gegeven, dan zou elke persoon voldoende hebben om een echte alturistische daad te stellen en mee te helpen om ook deze mensen nog op te vangen. Doordat het onze eigen centen zijn vallen fakers door de mand. Je krijgt dus eigenlijk een sociaal vangnet voor echte behoeftigen met concurrerende hulpverleners. Die concurrentie is goed want houd deze instellingen scherp om misbruiken tegen te gaan. Kijk naar de USA hoeveel miljarden dollars daar naar goede doelen gaan. Besluit: mensen zijn geen egoisten en helpen best wel een medemens verder maar niet meer als je eerst 2/3 van je arbeidsloon hebt afgegeven.

Kortom, de verzorgingsstaat is oorzaak van een slecht sociaal beleid (de glazen bol is dikwijls stuk), misbruiken zijn talrijk (iedereen kent iemand die misbruik maakt), administratie is enorm (1.000.000 ambtenaren), de kostprijs is absurd (500 € per belg per maand!) en de stabiliteit is nihil (politiekers veranderen meer de wet dan dat ze van onderbroek veranderen).

De verzorgingsstaat is asociaal en moet weg.