Clio (te zien aan de verschillende reacties op andere fora zou je bijna denken Walter Baeten himself, maar bon),
het verhaaltje klinkt me wat te mooi in de oren. En dat is het hem nu juist: mooie terminologie maar zonder concrete inhoud. Of nog erger: termen die anderen gebruiken met een inhoud waar een identitaire beweging niet kan achter staan.
Neem nu verdraagzaamheid. Wat is die verdraagzaamheid, waar ligt de grens? Is de verdraagzaamheid van het Comité dezelfde als van diegenen die voor open grenzen pleiten? Is die verdraagzaamheid dezelfde die we vanuit bepaalde vrijzinnige hoeken zien ten aanzien van het katholiek onderwijs? Wat is verdraagzaamheid eigenlijk? Want meer en meer krijgt verdraagzaamheid voor mij een libertaire en individualistische invulling: ONverdraagzaamheid ontstaat in dat kader als men bepaalde grenzen wil stellen. In dat opzicht was Godsvrede veel duidelijker. Samen gaan voor dat onafhankelijke Vlaanderen, die Vlaamse Republiek.
Dat laatste vind ik ook niet terug in deze tekst. Er staat 'Staat in Europa'. Als je wil zeggen volwaardig lid van de internationale instellingen is dat niet meer of minder dan een staatkundige onafhankelijkheid.
Tot op vandaag is alleen de rechtsradicale Vlaamse Beweging - of hoe je 't ook wil noemen - volledig duidelijk in dat streven. Die beweging is heel wat minder magrinaal dan je wel wil laten uitschijnen. Alleen in de milieus die men hier oproept om te komen wordt daar niet over gesproken, daar is het in tegendeel bon ton om 'Belgicistisch' te zijn.
Enige bescheidenheid was ook best wenselijk. Niet de Ijzerbedevaart zet de zaken terug in gang, maar wel de vaststelling dat het federaal België eigenlijk een volstrekte mislukking is. Een ernstig gefederaliseerd land kent die problemen niet. Vandaag stellen Vlaamse ministers dingen vast, brengen die in de media en geven zo voeding aan het ongenoegen in Vlaamse kringen. De Vlaamse Beweging bevestigt dat dan in toespraken. Dat is een proces dat nog jaren kan duren, maar de Vlaamse Beweging zelf kan niks meer forceren.
En de zogezegde 'vernieuwing' van de Ijzerbedevaart mag dan misschien leuk overkomen, maar het trekt eenvoudigweg geen volk meer aan.
Nee, ik blijf er bij: de Vlaamse Beweging moet ophouden met in het verleden te blijven hangen en zich omvormen tot een moderne onafhankelijkheidsbeweging.
En voor de rest: wat er verder nog in Diksmuide gebeurt zal voor veel mensen een bloedend hart als resultaat hebben, voor mij is het al sedert een paar jaar afgelopen. Ik doe het wel als gewone militant in mijn eigen streek. Dan ziet men soms eens wat resultaat en dan heeft men toch het gevoel dat het een beetje verbeterd is.
|