Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door satiper
Als je deze draad vernauwt tot waar het eigenlijk over gaat ben je in feite snel uitgepraat.
Iedereen heeft wel een mening in hoeverre solidariteit moet gaan en de politiekers van dienst hakken (of zouden moeten hakken) de knoop door wat de verhouding privé inbreng en aandeel solidariteit inhoudt.
Als je de discussie wat verruimt (voedsel, kledij, onderdak, ...) kom je eigenlijk opnieuw op in de discussie hoeverre solidariteit moet gaan.
Allemaal interessant genoeg om eens over te praten.
Je kan nog iets verder gaan en proberen te ontdekken waarom de kloof tussen armen en rijken toeneemt en welke impact dat heeft op solidariteit en of er grenzen zijn aan solidariteit.
Ik verduidelijk met een voorbeeld.
Een schip zinkt met 100 man aan boord.
Er is één sloep waar 20 man in kan.
Je kan misschien de limiet iets rekken en er dertig laten plaatsnemen.
Je kan er dus dertig redden van de verdrinkingsdood.
Dat betekent wel dat je gelijk een kruis maakt over 70 anderen.
Welk is de beste keus 30 mensen redden maar hierbij wel de ergste vorm van discriminatie bedrijven (de één houdt zijn leven de ander verliest het) of je bent wel solidair tot het uiterste en laat iedereen aan boord klimmen waardoor ook de reddingssloep zinkt en iedereen verdrinkt.
Voer voor politiek/filosofisch geleuter tot in de oneindigheid.
|
Die solidariteit moet zich beperken tot het geven van een leefbaar inkomen.
Hoe men dat besteedt is hun zaak.
Wie liever rookt en/of wijn drinkt zal het op een andere manier moeten uitsparen