Speculatie opent de poorten, wat we misschien eerder niet doorhadden.
In deze fase (na WO II) zien we dat het ‘evolutionaire imperatief’ zich verder zet, de mondialisering uit zich als nooit tevoren. Gekoppeld aan een immense technologische revolutie krijgt ook de financiële wereld toegang tot nieuwe middelen, speculatie laat nu lokale markten op hun grondvesten daveren. Waar vroeger speculatie nog beperkt was tot een selecte groep, heeft nu elke economische agent toegang tot het systeem, het goede en slechte nieuws in dezelfde kiem. Het ‘casino’ wordt uitgebreid met steeds meer innovatieve spelelementen, controle wordt haast onmogelijk en leidt tot een wereldwijde financiële crisis. Net omwille van de mondialisering en ICT mogelijkheden zitten nu de spelers verspreid over het totale netwerk, temidden van de lokale markten die meer dan ooit onderhevig zijn aan de grillen van een op hol geslagen gokspel (cfr Manuel Castells). Kloven tussen ‘arm’ en ‘rijk’ vergroten stelselmatig en bieden een opening om nieuwe impulsen toe te laten. Het maatschappelijke denken wordt ernstig verstoord, ‘pro’ en ‘contra’ komen tot een ultieme botsing en gaan voorbij aan het werk van systeemwetenschappers die aandacht vragen voor dit proces, de strijd die het teweegbrengt maakt in zekere zin ‘blind’ voor wat er echt aan de hand is. Politieke overheden hebben de handen vol om de neveneffecten te bekampen en de bevolking gerust te stellen, een aaneenschakeling van onheilsberichten wekken echter geen vertrouwen. Vanuit de onderbuik van de maatschappij wordt de schreeuw om innovatie en een krachtdadig beleid steeds luider. Positief bekeken heeft speculatie ons versneld tot deze toestand gebracht, een uniek moment in de evolutie, een moment dat de zogeheten ‘bliksems bij heldere hemel’ toelaat en zelfs noodzakelijk maakt. De maatschappij staat voor zwaarwichtige keuzes en net omwille van het ‘evolutionaire imperatief’ is dit een nooit gezien precedent.
'in ontwikkeling'
http://www.chaospunt.org/?page_id=5424