Ik heb ooit (tussen twee jobs in) een tijdje voor intrim gewerkt.
Eerlijk?
Ik vond dat fantastisch. Mocht ik nu terug zonder werk vallen ik zou de eerste jaren niks anders doen dan intrimwerk.
Ik had me ingeschreven in een vijftal bureau's en zat geen dag zonder werk als ik dat wilde.
De voordelen?
Eens een dag geen zin om te werken? Blijf je gewoon thuis. Je trekt dop en geen enkel intrimkantoor gaat er over mekkeren.
Word je al eens ergens naartoe gestuurd waar na 1 dag blijkt dat je daar nooit meer naartoe wil, geen probleem, je zegt dat bij het intrimbureau en je gaat er nooit meer naartoe.
Word je opgeroepen door de RVA om eens over je situatie te komen babbelen? Geen probleem, je belt naar je intrimkantoren en zorgt ervoor dat je die dag ergens aan't werken bent. Heb zo meer dan een half jaar alle afspraken met de RVA geannuleerd.
Ben je toch op zoek naar iets vast? Ideale manier om rustig rond te kijken en allerlei jobs uit te proberen.
Je komt nog eens ergens. Heb op plaatsen gewerkt waarvan ik vooraf wist dat ik daar voor geen geld van de wereld vast wou werken maar het is wel leuk en leerrijk om ook op zo'n plaatsen eens te werken. En je weet; morgen doe ik weer iets anders.
De zomervakantie kan je rekken. Ik had in die periode steevast 4 weken zomervakantie. Beetje vakantie, beetje doppen, zonnetje...
De nadelen?
Het papierwerk wordt een hele boterham. Je krijgt immers op veel plaatsen dagcontracten. Dat zijn er dan al snel vijf per week. Evenveel loonbrieven.
Nog even over die contracten. Je gooit die gewoon in de kast. Ik heb nooit (nooit) 1 contract ondertekend teruggestuurd of binnengebracht. Er heeft nooit iemand achter gevragen en mijn loon was altijd in orde.
Kortom; ik vond die intrimperiode zeker niet slecht. Mocht ik alleenstaande zijn, ik zou er sterk over nadenken om op die manier te blijven werken. Echter, met vrouw, kinderen en huisje om voor te zorgen is een vaste job natuurlijk wel zo aangenaam.
__________________
It's just a ride.
|