Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe
Vooreerst is dat taalkenmerk niet algemeen binnen het Limburgs. 't Is dus slechts een deelaspect.
|
Dat het over geleidelijke overgangen gaat is duidelijk.
Citaat:
Daarnaast is het voorkomen van elementen die in het AN niet voorkomen niet doorslaggevend. In het West-Vlaams kennen we de dubbele negatie in zinnen alsook de accusatieve onderwerpsvorm. Onbekend in de andere Nederlandse dialecten alsook in het AN.
West-Vlaams, dus een taal, los van het Nederlands?
|
Moest dat nu juist wel veel voorkomen in aangrenzende gebieden, dan zou u toch ook die verwantschap zien.
Vanuit mijn perspectief kan men zich even goed afvragen of Het Limburgs een dialect is van het Duits dan van het Nederlands. En gelukkig reflecteert het wikipedia-artikel over het Limburgs die houding. Jammer dat Vlaanderen dat niet kan doen. Zo'n koppigheid creëert enkel een onnodige afstand. Nederland lijkt dat begrepen te hebben.
Ik zou ook niet weten waarom me deze mening een 'felle' Limburger zou maken. Voor mij gaat het om een vaststelling dat het Limburgs 'evenzeer' op het Duits lijkt dan op het Nederlands. Waarom niet gewoon de diversiteit respecteren binnen Vlaanderen. Moeten we desnoods 'a la fuerza' een Vlaamse identiteit creëren? Dan lopen we het risico dat die eenheid ooit als mythe doorprikt zal worden.