De klacht:
http://www.standaard.be/artikel/deta...MF20130114_010
Het interview in kwestie:
http://www.standaard.be/artikel/deta...30111_00430783
Eventjes de klacht analyseren. Er worden 4 punten opgenoemd:
Citaat:
1. “Niemand laat zijn slaap omdat er een boot is aangetroffen met 800 kilo cocaïne tussen de bananen. Who cares, buiten de politie?”
Dit is zeer verontrustend. De procureur geeft aan dat “witteboordencriminaliteit of de internationale drugstrafiek” voor de burgers niet belangrijk is. En dus moet het gerecht zich eerder op de “agressieve zatlappen, het dealen voor zijn huis en het zwerfvuil” richten. Uiteindelijk is dit een oproep om de zichtbare straatproblemen aan te pakken (terecht) maar wordt het tegelijkertijd een excuus om de grote criminaliteit te laten voor wat het is. Dit zijn twee maten en twee gewichten, waar een procureur zich echt niet mag over uitspreken. Bovendien, maar dat is een ander debat, is er een rechtstreekse band tussen drugs die in grote hoeveelheden worden aangevoerd in de haven en de drugsdealers die de kleine hoeveelheden op straat verkopen.
|
Dat klopt van geen kanten. Wat er gezegd wordt is dat het volk zich dit niet wil aantrekken. Dat het een ver-van-hun-bed show is. Omdat ze er in moeilijkheden mee kunnen geraken. Liever voorkomen dan genezen, is de redenering van het volk. Het belang dat ze er aan hechten, daar wordt hier niks over gezegd. Dat verzint meneer Besien er maar bij. Er wordt enkel iets gezegd over hoe de bevolking
momenteel effectief reageert.
In tegendeel, er wordt hier een oproep gedaan. Herman Dams legt de vinger op de wonde en is vragende partij voor verbetering. Mag dat soms niet meer? De vinger op de wonde leggen?
Citaat:
2. Bevraagd over het onterecht in beslag nemen van een auto die nadien moet teruggegeven worden: “Het betekent ook niet noodzakelijk dat iemand onschuldig is, het betekent dat wij zijn schuld niet kunnen hardmaken.”
De procureur verwerpt hier het principe van vermoeden van onschuld. Alvast voor de kleine garnalen. Een verdachte waarvan de schuld niet is vastgesteld, is in zijn ogen niet onschuldig maar een schuldige wiens schuld niet bewezen is. Dit gaat in tegen een zeer fundamenteel beginsel van onze rechtsstaat.
|
Dat is uit context getrokken. Een meer volledige quote is:
Citaat:
De krant sprak met een man die pas na vijf maanden zijn auto terugkreeg met de mededeling dat er toch niets aan de hand was (De Standaard, 10 januari). Collateral damage?
‘Zo zou ik het niet noemen. Oké, een deel van de mensen die we onderzoeken, zijn bonafide. Maar hoe kunnen onze verdachtmakingen snel ontkracht worden? Doordat de betrokkene heel vlot meewerkt. Als iemand onmiddellijk een papier laat zien dat hij zoveel van zijn broer geleend heeft of een erfenis van de bomma heeft opgestreken, is het snel voorbij. Wie mysterieus doet, kan langer wachten.'
‘In ons proefproject hebben we tien onderzoeken gevoerd, in vier dossiers was de pronkerige wagen met misdaadgeld betaald. Het kan niet zijn dat we geen enkele actie meer mogen ondernemen omdat we ook zes bonafide mensen hebben gescreend.'
Vijf maanden onterecht je auto kwijt zijn, is wel lang.
‘In juridische termen is vijf maanden vrij kort. Het betekent ook niet noodzakelijk dat iemand onschuldig is, het betekent dat wij zijn schuld niet kunnen hard maken.'
|
Met andere woorden, mensen worden gescreend. Net zoals het bij elk onderzoek gaat. Er wordt onderzoek gedaan om dingen te weten te komen. En wie onderzocht wordt door de politie werkt best mee aan dit onderzoek, zodat het zo snel mogelijk voorbij is.
Ge moet niet komen klagen dat het lang duurt, als gij het zelf zijt die tegenwerkt.
Meneer Van Besien klaagt over het principe van onschuld. Maar hoe zit het met het mogen onderzoeken van een mogelijke misdaad? Dat is de basis van hoe de politie werkt dacht ik? Of moet de politie nu alle bewijzen hebben voor dat ze het onderzoek beginnen, meneer Van Besien? Pure kafka.
Citaat:
3. “De man die ’s avonds zijn hondje uitlaat en een bestelwagen met vreemde nummerplaat ziet. Die moet de politie bellen.”
Deze uitspraak is ronduit discriminerend. Het beroep doen op informatie van burgers is geen probleem, burgers oproepen om elke bestelwagen met een vreemde nummerplaat in te seinen is je reinste discriminatie. Hierdoor beschouwt de procureur elke vreemdeling automatisch als verdachte. Hij zet hiermee bevolkingsgroepen tegen elkaar op.
|
Dat is inderdaad paniekzaaierij en zou beter verwoord moeten worden.
Er zijn wel rotte appels, maar de hele appelboom omzagen is niet de oplossing.
Citaat:
4. “Wat hebben we gemaakt van de samenleving die we na de Franse revolutie, die mooie lente van toen, hebben gekregen? Een bittere winter. Nu moeten we zelf verantwoordelijkheid opnemen. Anders zal ons een nieuwe lente overkomen. En dan mag je kiezen: wil je islamitische of een Chinese lente? Want zoiets zal het worden."
Het is nog maar de vraag of het gezond is dat de procureur van Antwerpen het als zijn rol ziet om het hele Europese continent en haar beschaving te redden maar dat is op zich niet het probleem. Problematisch is wel dat hij de islam en de Chinese cultuur beiden als schrikbeeld naar voor brengt. Vrij vertaald is zijn boodschap: “Pas op, de moslims en de chinezen komen eraan om onze beschaving te vernietigen.” Dit soort bangmakerij hoort niet van het gerecht te komen. Het gerecht moet net kunnen aantonen dat ze reële bedreigingen aanpakt en dat onze veiligheid in de mate van het mogelijke gegarandeerd is.
|
Pas op, meneer Van Besien. U verwart een persoonlijk standpunt met een beleidsstandpunt. Beleidsstandpunten, daar komen we tot, na overleg, beraadslaging en het meer algemeen maken van de standpunten. Dat meneer Dams zich aantrekt dat de Vlaamse cultuur een minderheid wordt, is zijn zaak. Uw idee van hoe hij dit zal aanpakken is echter een stropopredenering(
http://nl.wikipedia.org/wiki/Stropopredenering). U gebruikt een karikatuur als representatie van hoe u denkt dat het in het echt zou gaan. Dat is een politicus onwaardig.