Nog sympathieker lijkt mij evenwel, Jo parafraserend, dit:
Terug naar onze Heimat! Aansluiting van de Duitse Nederfrankische gebieden bij Nederland.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Nederfrankisch
En dat is dan nog maar een minimumprogramma!
Want ook buiten de Nederfrankische gebieden (de driehoek NL-grens, Kleve, Duisburg) was Nederlands verbreid in Duitsland.
De gebieden waar het voornamelijk om gaat, zijn in de eerste plaats die welke toen bij De Nederlanden hoorden. De oostelijke staatsgrens van de Republiek en de Spaanse Nederlanden viel niet exact samen met de huidige oostgrens van het Koninkrijk. In de tweede plaats waren er gewesten die net als de Noordelijke Nederlanden calvinistisch waren. In de loop van de 16e eeuw werd in Noord-Duitsland de taal van de Hanze, die vooral op Nedersaksische dialecten gebaseerd was, vervangen door het Hoogduits van de Bijbelvertaling van Maarten Luther. Gebieden die echter niet luthers waren, gebruikten die vertaling niet en voor de aan de Nederlanden grenzende calvinistische gewesten Bentheim en Oost-Friesland was het natuurlijker Nederlands te gebruiken, zeker omdat dit als Nederduits in veel opzichten dichter bij hun Nedersaksische dialect stond, maar ook omdat de predikanten hun opleiding volgden aan met name de Groninger universiteit.
In de derde plaats waren er gebieden aan de Nederrijn die Nederfrankische dialecten spraken die ten nauwste verwant waren aan het Brabantse en Hollandse waaruit het Nederlands zich ontwikkeld had. Het gewest Kleef maakte in veel opzichten deel uit van de Nederlandse cultuurzone.
Al deze gebieden werden geleidelijk toegevoegd aan Pruisen en Hannover. De standaardtaal van deze staten was het Hoogduits en die taal werd aldus ook aan de grensgewesten opgelegd. Langzaam werd zo het Nederlands als standaardtaal verdrongen. In 1830 gebruikte tachtig procent van de kerken en twintig procent van de scholen in het gewest Kleef nog Nederlands. Men sprak toen nog van 'Pruisisch Vlaanderen'. Het Nederlands was toen al wel in het bestuur en de rechtspraak vervangen door het Hoogduits. In het gebied rondom Kleef heeft de taal het het langst uitgehouden, totdat men zich rond 1900 economisch op het Ruhrgebied ging richten. De rooms-katholieke bevolking had meer affiniteit met het Nederlands dan met het Hoogduits dat staatstaal van het lutherse koninkrijk Pruisen was. Lange tijd zou het onder Nederlandse taalkundigen gebruikelijk blijven de Nederrijn als deel van het Nederlandse taalgebied te zien.
Pruisen voerde in de 19e eeuw niet echt een tegen het Nederlands gerichte taalpolitiek.
Bron: Wiki - Nederlands in Duitsland.