Politics.be - Los bericht bekijken - Vreemdelingenbeleid : Belgie vs Indonesia

Indobelg · 29 maart 2003, 08:52

Iedere forumlezer zal wel op de hoogte zijn van de wetgeving i.v.m. vreemdelingen, immigratie, integratie enz in België.
Misschien vinden jullie het interessant om te vernemen hoe een ontwikkelingsland zoals Indonesië het vreemdelingenprobleem aanpakt.

Toeristen mogen maximum 2 maanden hier verblijven met een toeristenvisum.
Toeristen die het zouden aandurven om langer dan twee maanden hier te verblijven zonder gegronde redenen (zoals ziekte) moeten een boete van 25 dollar per dag betalen, en indien zij langer dan een week de datum van het visum overschrijden worden zij opgesloten in de gevangenis (zonder ooit voor een rechtbank te verschijnen) en worden gedeporteerd naar hun land van herkomst. De deportatie-procedure sleept gewoonlijk wel een maand aan, zodat die toerist dan ook eens kennis maakt met de zeer oncomfortable gevangenis waar hij zelf dient te betalen voor zijn maaltijden en drank plus een commissie voor de cipier die het voedsel bestelt bij een restaurant waar deze cipier ook nog eens een percentje krijgt.

Indien men langer dan twee maanden hier wil verblijven moet men een werkvergunning aanvragen (en dus een job hebben in Indonesië of als zelfstandige minimum 100.000 dollar investeren)

Indien men ouder is dan 55 jaar en kan bewijzen van een pensioen te genieten van het land van herkomst, krijgt men een speciaal visum voor 5 jaar verblijf en dat visum is elke vijf jaar hernieuwbaar maar er zijn 4 voorwaarden aan verbonden : een blanco strafregister hebben van het land van herkomst, huishuur betalen die minimum duizend dollar per maand bedraagt, minstens 1 meid of huisknecht te werk stellen en het volledige pensioen in dollars laten storten op een bankrekening bij een Indonesische bank.

Vreemdelingen hebben geen recht op eigendom van onroerende goederen. Zij mogen enkel een huis huren. Ze mogen ook een grond huren voor 10 jaar, waarop zij dan wel een huis mogen laten bouwen, maar na tien jaar krijgt de eigenaar van de grond (of zijn erfgenamen) alles weer terug, dus dan is de vreemdeling zijn huis kwijt.

Om het Indonesisch staatsburgerschap te verkrijgen moet men minstens tien jaar hier gewoond hebben en een blanco strafregister hebben in het land van herkomst en ook in Indonesië, verder dient men te bewijzen dat men genoeg geld heeft, en ook dient men te slagen in het examen dat wordt afgenomen door drie rechters in de rechtbank van eerste aanleg. Dit examen bestaat uit een gesprek in het Bahasa Indonesia (men dient vloeiend Indonesisch te spreken), verder ondervraging over de geschiedenis van Indonesië vanaf het jaar 800 tot nu, alle presidenten en vice-presidenten opnoemen sinds het jaar 1945, alle helden van de onafhankelijksstrijd kennen, de 5 principes van de grondwet opdreunen en tenslotte het volkslied zingen en alle strofen uit het hoofd kennen.

Daar komt nog bij dat de rechters ook kijken of de verzoeker wel voldoende Indonesisch reageert, dat wil zeggen of de verzoeker uiterst beleefd is in zijn taalgebruik. Dat is voor buitenstaanders misschien moeilijk te begrijpen. Het Indonesisch is namelijk een hele beleefde taal. Er zijn 5 verschillende woorden voor het woord IK en 7 verschillende woorden voor het woord JIJ en nog veel meer voor het woord U. Naargelang van de status van de aangesprokene gebruikt men een ander woord voor ik en gij en u.
Zo zou bijvoorbeeld mijn meid het belachelijk vinden indien ik haar zou aanspreken met het beleefde woord ANDA (dat is de uiterst beleefde vorm van het woord U)

Mannelijke vreemdelingen die huwen met een Indonesische krijgen geen enkel recht op verblijf wegens dat huwelijk. Zo gebeurt het dikwijls dat vreemdelingen worden gedeporteerd omdat zij de datum van hun visum overschreden hebben. Zij waren in de waan dat een huwelijk met een Indonesische hun meer rechten zou geven...

Anderzijds zal een vrouwelijke vreemdeling die huwt met een Indonesische man wel onmiddellijk recht op verblijf krijgen en ook – indien zij dat wil – zonder probleem het Indonesisch staatsburgerschap krijgen.

Dat is pas discriminatie nietwaar : westerse vrouwen krijgen meer rechten indien zij huwen met een Indonesiër dan westerse mannen die een Indonesische vrouw huwen.

Ik hoop dat ik jullie niet te veel verveeld heb met mijn uitleg.

29 maart 2003, 08:52	#1
Indobelg Vreemdeling Geregistreerd: 24 maart 2003 Locatie: Bali, Indonesie Berichten: 90	Iedere forumlezer zal wel op de hoogte zijn van de wetgeving i.v.m. vreemdelingen, immigratie, integratie enz in België. Misschien vinden jullie het interessant om te vernemen hoe een ontwikkelingsland zoals Indonesië het vreemdelingenprobleem aanpakt. Toeristen mogen maximum 2 maanden hier verblijven met een toeristenvisum. Toeristen die het zouden aandurven om langer dan twee maanden hier te verblijven zonder gegronde redenen (zoals ziekte) moeten een boete van 25 dollar per dag betalen, en indien zij langer dan een week de datum van het visum overschrijden worden zij opgesloten in de gevangenis (zonder ooit voor een rechtbank te verschijnen) en worden gedeporteerd naar hun land van herkomst. De deportatie-procedure sleept gewoonlijk wel een maand aan, zodat die toerist dan ook eens kennis maakt met de zeer oncomfortable gevangenis waar hij zelf dient te betalen voor zijn maaltijden en drank plus een commissie voor de cipier die het voedsel bestelt bij een restaurant waar deze cipier ook nog eens een percentje krijgt. Indien men langer dan twee maanden hier wil verblijven moet men een werkvergunning aanvragen (en dus een job hebben in Indonesië of als zelfstandige minimum 100.000 dollar investeren) Indien men ouder is dan 55 jaar en kan bewijzen van een pensioen te genieten van het land van herkomst, krijgt men een speciaal visum voor 5 jaar verblijf en dat visum is elke vijf jaar hernieuwbaar maar er zijn 4 voorwaarden aan verbonden : een blanco strafregister hebben van het land van herkomst, huishuur betalen die minimum duizend dollar per maand bedraagt, minstens 1 meid of huisknecht te werk stellen en het volledige pensioen in dollars laten storten op een bankrekening bij een Indonesische bank. Vreemdelingen hebben geen recht op eigendom van onroerende goederen. Zij mogen enkel een huis huren. Ze mogen ook een grond huren voor 10 jaar, waarop zij dan wel een huis mogen laten bouwen, maar na tien jaar krijgt de eigenaar van de grond (of zijn erfgenamen) alles weer terug, dus dan is de vreemdeling zijn huis kwijt. Om het Indonesisch staatsburgerschap te verkrijgen moet men minstens tien jaar hier gewoond hebben en een blanco strafregister hebben in het land van herkomst en ook in Indonesië, verder dient men te bewijzen dat men genoeg geld heeft, en ook dient men te slagen in het examen dat wordt afgenomen door drie rechters in de rechtbank van eerste aanleg. Dit examen bestaat uit een gesprek in het Bahasa Indonesia (men dient vloeiend Indonesisch te spreken), verder ondervraging over de geschiedenis van Indonesië vanaf het jaar 800 tot nu, alle presidenten en vice-presidenten opnoemen sinds het jaar 1945, alle helden van de onafhankelijksstrijd kennen, de 5 principes van de grondwet opdreunen en tenslotte het volkslied zingen en alle strofen uit het hoofd kennen. Daar komt nog bij dat de rechters ook kijken of de verzoeker wel voldoende Indonesisch reageert, dat wil zeggen of de verzoeker uiterst beleefd is in zijn taalgebruik. Dat is voor buitenstaanders misschien moeilijk te begrijpen. Het Indonesisch is namelijk een hele beleefde taal. Er zijn 5 verschillende woorden voor het woord IK en 7 verschillende woorden voor het woord JIJ en nog veel meer voor het woord U. Naargelang van de status van de aangesprokene gebruikt men een ander woord voor ik en gij en u. Zo zou bijvoorbeeld mijn meid het belachelijk vinden indien ik haar zou aanspreken met het beleefde woord ANDA (dat is de uiterst beleefde vorm van het woord U) Mannelijke vreemdelingen die huwen met een Indonesische krijgen geen enkel recht op verblijf wegens dat huwelijk. Zo gebeurt het dikwijls dat vreemdelingen worden gedeporteerd omdat zij de datum van hun visum overschreden hebben. Zij waren in de waan dat een huwelijk met een Indonesische hun meer rechten zou geven... Anderzijds zal een vrouwelijke vreemdeling die huwt met een Indonesische man wel onmiddellijk recht op verblijf krijgen en ook – indien zij dat wil – zonder probleem het Indonesisch staatsburgerschap krijgen. Dat is pas discriminatie nietwaar : westerse vrouwen krijgen meer rechten indien zij huwen met een Indonesiër dan westerse mannen die een Indonesische vrouw huwen. Ik hoop dat ik jullie niet te veel verveeld heb met mijn uitleg.