Als ik die namen lees, dan benn ik weer in 1958 of zo iets. Dan zit Robert Ruark en z'n maten in het Stanley, zo'n beetje de laatste van de groot-wild jagers (ook nu kan dat nog wel, zij het tegen astronomische bedragen en moet je voor de "big 5" naar even zoveel landen. Zimbabwe, Tanzania, Mocambique, Kenya en Botswana.
Uhuru ("Vrijheid") Kenyatta: in werkelijkheid heette vader Yomo, Kamau, Joseph.
Stads Kikuyus zijn politieke beesten. Een stadsneger is even hopeloos in de natuur als Kim Kardashian op de Noordpool.
Maar in de politiek zijn ze onverslaanbaar, en de Mau mau is nooit gestorven. Eed rituelen voorafgaand aan de verkiezingen is nog steeds aan de orde van de dag.
Je weet het goed te omschrijven, want je kijkt door hun facade heen. Het comminisme, omarmd in de jaren 50, zou ze wapens brengen zodat ze als Bwana's konden leven.
Ze zouden de blanke vrouwen als speeltje gebruiken en ze laten werken. Iemand moet toch het werk doen, niet?
Zo droomt de stadskikuyu. Nog steeds.
__________________
Brussel regeert, Brussel dicteert, de burger gireert.
Ondertussen neemt de Euroscepsis hand over hand toe.
Laatst gewijzigd door D'ARTOIS : 7 maart 2013 om 03:25.
|