Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door DebianFox
De verkiezingen van 2014 worden mogelijk een belangrijk keerpunt. De modale Vlaming is immers niet tevreden over Di Rupo I. De hamvraag is eigenlijk via welk niveau (federaal, regionaal) België systematisch afgebroken zal worden. Zelf ben ik ervan overtuigd dat de N-VA alleen op het Vlaamse niveau kans maakt.
Eigenlijk maakt de N-VA alleen op Vlaams niveau kans. 2014 kan dan ook mogelijk een unicum zijn. De N-VA zal volgens mij nooit op federaal niveau deel uitmaken van de meerderheid, ongeacht het verkiezingsresultaat. Eigenlijk zijn federale verkiezingen daardoor redelijk irrelevant geworden. De coalitie is min of meer op voorhand bepaald, zelfs wanneer het mathematisch ontoelaatbaar is.
Vroeger was het ondenkbaar dat men een minderheid had aan Vlaamse kant in de federale regering. Het kwam voor het eerst voor toen het kartel CD&V/N-VA gesplitst werd, later werd er doodleuk een regering gevormd zonder meerderheid aan Vlaamse kant.
Hierdoor is er een belangrijke psychologische barrière gebroken. Het is sindsdien niet meer vereist dat er bij de aanvang van de federale regering een meerderheid aan Vlaamse kant gevonden wordt.
En dit laatste minimaliseert het belang van de federale verkiezingsuitslag in Vlaanderen, en meer bepaald van de N-VA. De PS en haar satellietpartijen (cdH en Ecolo) zullen nooit met de N-VA in een federale regering willen stappen. Er is eigenlijk sprake van een nieuw cordon.
De N-VA kan dus eigenlijk enkel haar doelstellingen via de Vlaamse Regering trachten te verwezenlijken. Vanuit een oppositierol op federaal vlak kan men niets bereiken.
De vraag is dan ook:
Denkt u ook dat men enkel via het Vlaams niveau België verder kan uithollen of niet? Kan deze uitholling eventueel toch via het federale? Welke strategie moet hierbij gehanteerd worden?
|
Het Vlaams niveau is zo belangrijk dat men tegen elke prijs een mannetje van de Belgicisten op de Vlaamse Minister-President post moet hebben, is dat niet duidelijk genoeg wat betreft belangrijkheid?