Als er te veel werklozen zijn dan kan vooral de overheid daarmee zijn voordeel doen. Die kan van uitkeringsgerechtigden eisen dat zij normaal werk doen tegen een minimumloon. En zulke baantjes komen er steeds meer als de overheid in verband met bezuinigingen besluit om diensten op te heffen. Die diensten komen dan terug in het kader van een 're-integratietraject'. In Nederland heeft de rechter daar een stokje voor gestoken.
BRON Op Walcheren vroegen de gemeenten Vlissingen, Middelburg en Veere meer dan driehonderd werklozen een contract te tekenen dat zij in ruil voor hun bijstandsuitkering een jaar lang 32 uur per week zouden werken. Er werd niet bij gezegd wat voor werkzaamheden ze zouden moeten doen. Één man weigerde het contract te tekenen, waarop hij werd gekort op zijn uitkering. Toen hij een maand helemaal geen geld meer kreeg, stapte hij naar de rechter, schrijft de Volkskrant vandaag. De rechter gaf hem gelijk. ...
In de Volkskrant vertelt een Utrechtse 60-jarige man die jaren op hbo-niveau heeft gewerkt, dat hij in ruil voor zijn bijstandsuitkering onder meer frisdrankflessen in kratten moest doen en in de groenvoorziening moet werken. “Ik kan me niet voorstellen hoe werken in het park een betaalde functie voor mij dichterbij brengt”, zegt hij. “Ik zou hoogstens onbetaald een gat opvullen, waarmee ik lagergeschoolden hun werkgelegenheid ontneem.”
De gemeente Utrecht zegt in de krant dat de werklozen op geen enkele manier betaalde arbeidskrachten vervangen – verdringing is immers verboden. “De bijstandsgerechtigden houden alleen de parken schoon via een reïntegratieplaats. Dit is nodig omdat er door eerdere gemeentelijke bezuinigingen geen geld meer is om dit door betaalde krachten te laten doen.”
Klopt die redenering van de gemeente Utrecht? Moet een werkloze alles aanpakken?