[PAJOT]

Hierzo.

[size=5][/size]
[size=5]De arbeidsgemeenschappen of arbeidersgemeenschappen.[/size]


Noodzakelijkheid der eendracht, der eenheid in alle arbeids-of arbeidersgemeenschappen en in hunne onderlinge verhoudingen.

Die eendracht is inderdaad noodzakelijk om het leven zelf van de geheele volksgemeenschap te verzekeren :

Inderdaad het vraagstuk van de vruchtbare ordening van den arbeid is ten nauwste aan het vraagstuk der veiligheid van volk en Land zelf verbonden.

De kracht en macht van een volk en van een Land doen zich niet enkel gelden door de macht van hunne weermacht. Want die weermacht is tot alle nederlagen gedoemd indien in de fabrieken, op de werkplaatsen, in alle bedrijven, elke volksgenoot, op zijn plaats niet al zijne krachten en gaven dagelijks inspant om die weermacht en de geheele volksgemeenschap van AL de noodige middelen te voorzien die tot het standhouden noodig zijn. Weermacht en arbeid vormen voor elk volk een ondeelbaar geheel.

De Weermacht dient tot beveiliging van het leven van het volk ; en het leven van het volk wordt slechts in stand gehouden door den arbeid van het volk : terwijl van dien arbeid des volks grond, des volks Land de onontbeerlijke grondslag zijn.

Maar, afgezien van deze noodzakelijkheid, die in dezen tijd meer dan ooit dwingt, kan het leven van een volksgemeenschap niet tot zijn noodzakelijke, zijn mogelijke, zijn hoogstmogelijke welvaart zich ontwikkelen.

Alles wat de arbeidskrachten van eene volksgemeenschap verdeelt of in vijandschap tegen mekaar opstelt verarmt die volksgemeenschap, verlamt haar, drijft haar onvermijdelijk naar den ondergang. Het is beschamend zulke vanzelfsprekende waarheid nog te moeten beklemtoonen. Maar in onze volksgemeenschap woekert de kanker dier verdeeldheid en vijandschap nog altijd voort.

De agenten van dien kanker, het zijn :
de klassenstrijd-ideologieën ;
de partij-syndicaten ;
en de uitbuiters dier syndicaten : de politieke partijen.

Het zijn als zoovele luizen die een gezond en rein lichaam niet kan dulden.

Cijfert de politieke partijen weg en de partij-syndikaten zullen automatisch geleidelijk zich omvormen tot organische, in het bedrijfsleven ingeschakelde syndicaten en met een tot die bedrijfsstaten die wij corporaties noemen, de met publiekrechterlijke bevoegdheid en macht bekleede, tot publiekrechterlijke lichamen verhevene bedrijfs- en beroepsstaten.

En cijfert de partij-syndicaten weg, ik zeg niet de syndicaten, ik zeg de partijsyndicaten, dan zullen spoedig de leiders en de ambtenaren dier syndicaten, buiten en boven alle verdeelend partij-verband, spoedig mekaar vinden, en wat vast en zeker zou gebeuren, wat reeds velen onder hen vurig wenschen, zij zullen eerlijk en oprecht samenwerken en geen andere belangen meer dienen dan de belangen van de arbeiders. AL de arbeiders, in het teeken en in het kader van het bedrijf.

En de opmarsch der arbeiders naar gezondere levens- en arbeidsvoorwaarden zal in geweldig-sneller tempo doorgezet worden, en ordelijk, en zonder de schandelijke en wraakroepende verkwisting der spaarcenten van de arbeiders zooals die thans door de twistende en strijdende partijen en partij-syndicaten geregeld wordt ingericht.

DAT is wat het Verdinaso wil :

Eendracht, samenwerking, organische eenheid : nationaalsolidaristische Orde.


Joris Van Severen - Landdagrede te Gent (17 september 1938.)