[Erw]

Veel Belgisch-Turkse voetbalclubs kampen met slecht imago - 13/09/2004
,,We voelen ons soms marsmannetjes op het voetbalveld''
,,Soms hebben we wel eens last van ons zuiders temperament, maar we manen de spelers steeds aan kalm te blijven'', geeft Süleymlan Gök toe.
© gianni barbieux

,,Wij willen geen problemen, wij willen gewoon voetballen.'' Bij de Turkse voetbalclubs in de Belgische competities willen ze het desnoods duizend keer herhalen. Maar waarom kampen ze dan zo dikwijls met het imago van ,,probleemclub''? ,,Mochten de andere clubs en de scheidsrechters ons nu eens normaal behandelen'', klinkt het bij de Turkse clubs. ,,Mochten ze zich nu eens niet altijd benadeeld voelen'', zeggen hun tegenspelers.

,,We hebben nog veel te leren.'' De ontgoocheling staat te lezen op het gezicht van Baki Emirvelioglu, jeugdverantwoordelijke bij United Gent, een Turkse club in vierde provinciale. De keeper van United is net halverwege de tweede helft van het plein gestapt omdat hij het beu is. De helft van de ploeg sjokt gedemotiveerd voort, terwijl tegenstander SLV Zelzate met de vingers in de neus uitloopt tot 1-7.

Maar de match verloopt zonder incidenten en voor de bestuurders van United is dat een opluchting na vorige week. Toen kwam het na de match Excelsior Mariakerke-United Gent tot relletjes tussen supporters van beide ploegen. Voor de voorzitter en de trainer van United dreigt een disciplinaire straf omdat ze de scheidsrechter na affluiten ter verantwoording waren gaan roepen voor zijn houding tijdens de match.

De incidenten zijn de reden voor de aanwezigheid van Herman Huvenne, lid van de integratiedienst van de Gentse politie. Maar hij heeft een rustige dag. Alleen in het begin van de match moet hij even sussen als de spanning even oploopt tussen een van de verdedigers van United en enkele Zelzaatse supporters die schreeuwend langs de lijn staan.

Imagoprobleem

,,Ach, het is geen verrassing als het weer fout loopt. Het is elke keer miserie met die gasten van United Gent en Inter Gent'', zegt Antoine Foncke, voorzitter van FC Eendracht Leerne. Inter Gent is een andere Turkse club. Ook die kampt met een problematisch imago. Een van de spelers heeft nog maar pas een jarenlange schorsing gekregen nadat hij de scheidsrechter een vuistslag had gegeven in de match tegen Leerne.

,,Als we tegen een van die clubs moeten spelen, dan voel je dat onze spelers er tegenop zien'', zegt Foncke. ,,Ze hebben schrik van zo'n matchen. En dat geldt ook voor de scheidsrechters. Er zijn er die gewoon niet opdagen als ze zo'n wedstrijd moeten fluiten.'' Willy Van Parys, voorzitter van de Voetbalbond Oost-Vlaanderen bevestigt: ,,Er zijn inderdaad scheidsrechters die ons al hebben laten weten geen wedstrijden van United of Inter Gent meer te willen leiden. Een jammerlijke evolutie. We spreken hier over voetbal in vierde provinciale. Een hobby.''

Buitenlandse attractie

Zo was het enkele jaren geleden ook met Avrasya Gent, nog een Turks-Gentse club. Ook die duwde enkele jaren geleden een negatieve reputatie voor zich uit. Een match tegen Avrasya stond gelijk met ,,problemen''. ,,Nu is dat helemaal veranderd. We hebben geen weet meer van moeilijkheden met Avrasya'', zegt Willy Van Parys.

Geen reden meer voor schrik dus. ,,Maar toch voelen we hoe we door de andere ploegen nog altijd als 'buitenstaanders' worden behandeld. Je ziet het in hun reacties en blikken als we arriveren. De marsmannetjes zijn daar , zo staat het op hun gezicht'', zegt Süleyman Gök, voorzitter van Avrasya Gent. ,,Nochtans is dat het enige wat wij vragen: aanvaard worden zoals al die andere ploegen in onze reeks. Binnen Gent is dat al moeilijk, maar op den buiten is het nog veel moeilijker. De Gentenaars hebben soms wel een Turk als buur, ze kennen onze cultuur en gebruiken een beetje. Maar buiten Gent zie je de mensen verbaasd kijken als blijkt dat wij Nederlands verstaan en spreken. Hoewel de meeste van onze spelers in België geboren zijn worden wij niet als Belgen gezien. We blijven zo'n beetje een buitenlandse attractie die extra bezoekers naar de velden lokt.''

Zo voelt ook Baki Emirvelioglu, de jeugdverantwoordelijke van United Gent het aan. ,,Moeilijkheden zoals die van vorige zondag, dat is geen voetbal- maar een samenlevingsprobleem. Er wordt zoveel over integratie gesproken. Maar in de praktijk komt daar nog niet veel van terecht.''

,,Dat de spelers van die andere ploegen soms bang zijn, is nog niet zo erg'', zegt hij wat groen lachend. ,,Het is altijd goed als je de tegenstander angst inboezemt. Maar bij veel scheidsrechters leeft diezelfde angst. Je ziet ze panikeren als ze tegenover onze spelers staan. Ze overreageren. En dan loopt het fout, want veel van de jonge mannen die bij ons spelen leven al jaren met het gevoel dat ze niet correct behandeld worden. Ze voelen ze chronisch achter gesteld. Op school, op de arbeidsmarkt. Ze zijn al te vaak geweigerd aan de deur van een discotheek omdat ze niet de juiste kleur hebben. Als zo'n scheidsrechter dan ook nog eens begint, dan geraken de gemoederen snel verhit.''

Omgekeerd racisme

,,Scheidsrechters'', het hoge woord is eruit. Heeft de man in het zwart het niet altijd gedaan? ,,Neen'', zegt Baki Emirvelioglu. ,,Je zal ons niet horen zeggen dat alle scheidsrechters slecht zijn. Enkele weken geleden werd een van onze wedstrijden gefloten door een jonge kerel van zeventien jaar. Maar die deed dat perfect. Neutraal, met respect voor de regels, zonder schrik. En over die jongen hoor je ons niet klagen. Maar het is niet altijd zo. Misschien zou de voetbalbond er goed aan doen bij de opleiding van scheidsrechters ook wat aandacht te besteden aan het thema: hoe omgaan met multiculturele ploegen.''

,,Het is al te gemakkelijk om altijd te schermen met het argument 'racisme'. Het is het eeuwige excuus: We werden uitgedaagd '', vindt Willy Van Parys. Dat vinden ook de spelers van SLV Zelzate. ,,Die Turkse spelers gaan er al op voorhand van uit dat ze niet eerlijk behandeld zullen worden. Maar het is juist omgekeerd. Scheidsrechters durven juist niet tegen hen te fluiten uit schrik dat er problemen van zullen komen'', zeggen ze, terwijl ze in de kantine van United Gent napraten over de gewonnen match.

En ja, het klopt dat ze zich niet op hun gemak voelen als ze tegen bij voorbeeld United Gent moeten spelen. ,,Die mannen kunnen zo overreageren. En als je een conflict hebt met een van hen, dan springen de anderen altijd bij. Voor je het weet staan er dan zes �* zeven tegenstanders rond je. Dus spelen we met de rem op.''

Tijdens de match klonk het langs de zijlijn, bij enkele hevige supporters, soms veel minder diplomatisch. Daar is de scheidsrechter ,,een broekschijter'' omdat hij tegen ,,die Turken'' niet durft te fluiten. En dat terwijl ,,wij toch al genoeg op onze kop laten zitten''.

Zuiders temperament

Gök en Emirvelioglu zijn ook niet blind voor hun eigen fouten. ,,We hebben ons zuiders temperament'', zegt Süleyman Gök. ,,En dat speelt ons wel eens parten. Als we onterecht een kaart pakken of als we racistische verwijten naar ons hoofd krijgen van tegenspelers of van het publiek dan kunnen onze spelers zich niet bedwingen. We drukken het de spelers nu constant op het hart om negentig minuten lang als doofstommen over het veld te lopen. Niet reageren, rustig blijven. We kunnen het niet genoeg herhalen.''

,,Daarom is onze jeugdopleiding voor ons zo belangrijk'', zegt Baki Emirvelioglu. ,,Die kleine jongens kunnen we nog veel beter bijsturen. We zijn nog een erg jonge ploeg, amper twee jaar oud. We hebben tijd nodig. Maar dan moeten ze ons die tijd ook gunnen.''

Avrasya Gent bewijst dat het best mogelijk is om het imago bij te schaven. Het betekende wel dat de club enkele al te hitsige spelers moest doorsturen.

Dat is ondertussen ook gebeurd bij FC Anadol, de oudste Turkse voetbalclub uit België. De ploeg uit Heusden-Zolder liep aan het begin van het seizoen een schorsing op door de voetbalbond, na verschillende incidenten. De rechtbank besliste kort daarop dat die schorsing onwettig was en FC Anadol mocht weer aantreden. ,,Maar we hebben wel lessen getrokken'', zegt secretaris Aytekin Ozturk. ,,Spelers die een risico vormen gaan eruit. We leggen ook zelf boetes op voor onsportief gedrag, zelfs als dat niet door de scheidsrechter is gezien. Maar het blijft wel onze bedoeling om jongens een kans te geven die elders niet aan de bak komen. We willen jongens laten voetballen en hen zo van straat houden. Ook jongens die problemen hebben en die het moeilijker hebben om zichzelf in de hand te houden.''

door Steven DE BOCK

Het Nieuwsblad.
http://www.nieuwsblad.be/Nieuws/Deta...cat=BINNENLAND

Racisme en omgekeerd racisme. Nu nog evenredige aandacht geven en dan hebben we de realiteit.