Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero
Het maken van keuzes en beslissen impliceert dat er tegenstrijdige emoties zijn. In moeilijke zaken beslist uiteindelijk de rede, het cognitieve denken, over die verschillende emoties. Emoties en cognitie zijn zeer met elkaar verstrengeld. De belangen die spelen worden afgewogen. We worden instinctief gedreven om redelijk te handelen. De vrije wil is dan een principe van redelijkheid. Helaas maakt de rede ontelbare fouten. Maar we doen ons best om goed de baas te spelen over onszelf.
|
Organen treffen geen beslissingen nog maken ze keuzes. Dat is ook niet mogelijk, elektro-chemische interacties zijn volledig onderworpen aan de natuurwetten zoals we ze kennen. Door te beweren dat een orgaan als het brein dit wel kan respecteer men de huidige kennis van de fysica niet. Volgens onze huidige kennis van zaken zouden alle levende organismes waaronder de mens biochemische robotten moeten zijn. Beslissingen treffen en keuzes maken is uitgesloten alleen interactie met de omgeving is mogelijk. Als nu blijkt dat dat niet zo is, dan kan men alleen maar concluderen dat onze voorstelling betreft het bewustzijn op zijn minst onvolledig is.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero
Kunnen we ons fysiek bestaan dan ontkennen? Zijn we totaal metafysisch?
De uitspraak "we zijn ons brein" sluit beide in.
|
Een ding is zeker, ons fysiek bestaan valt moeilijk te ontkennen en wordt ook door niemand ontkent voor zo ver ik weet. Maar dit fysiek bestaan gedraagt zich blijkbaar niet 100% volgens onze gekende natuurwetten. Om die reden is de mogelijk opperen van een metafysische grond niet noodzakelijk onredelijk. Maar een verstandig mens doet geen uitspraken hieromtrent voor de dingen duidelijk zijn.