Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel
Cijfers van PISA geven wél aan dat het Vlaamse onderwijs waar Smet aan knoeit van het beste van Europa IS. Dankzij de "verbeteringen" van Smet WAS het Vlaamse onderwijs binnen afzienbare tijd misschien het beste van Europa.
|
1) De scores die behaald worden op de PISA-testen zijn geen resultaat van het huidige beleid, maar van dat van pakweg de voorbije 12 jaar.
2) De invloed van Smet is dus (nog) niet groot op de PISA-cijfers. Gelukkig maar.
3) We kunnen hooguit zeggen dat we er in de PISA-resultaten al bij al nog goed uitkomen ONDANKS Smet.
Ik zie dat mensen hier nogal willen focussen op klasgroottes. Ik zat vroeger ook steevast in klassen van minstens 25, en soms 30+. En nee, ik heb daar ook geen grote problemen door gekregen. Maar toch moeten we daar een en ander nuanceren :
1) Ik zat in WeWi(8). Vergelijk een klas van 30 leerlingen uit een top-ASO-richting AUB niet met een klas van 30 leerlingen in de richting Handel of met een klas van 30 kleuters of zo. Men heeft het hier heel veralgemenend over '"klassen van 30", terwijl daar enorme verschillen in bestaan.
2) In het secundair onderwijs was er vroeger véél meer discipline (sedert Vanderpoorten hebben leerlingen veel meer rechten dan plichten, waar de rechten juridisch afdwingbaar zijn, terwijl de plichten nauwelijks oplegbaar zijn). De kwaadwilligsten onder de leerlingen wéten dat. De juridisering van het onderwijs is de doodsteek voor discipline in "moeilijke" klasgroepen. Ze wanen zich (en zijn vaak ook) ongenaakbaar. Dat was vroeger wel even anders.
3) Dat hangt ook samen met het maatschappelijk respect voor de leerkrachten dat weggedeemsterd is. Vroeger wedijverden ze in aanzien met meneer de burgemeester, nu zijn het 'die luie profiteurs met teveel congé' wier maatregelen meer wél dan niet door ouders aangevochten worden onder het motto "mijn kind, schoon kind". Voor dat verloren maatschappelijk respect - iets wat ook weer waardevol is voor het afdwingen van de broodnodige discipline - zijn m.i. vooral de beleidsmakers verantwoordelijk. Op veel verschillende manieren.
4) Als gevolg van 2) en 3) zijn klassen van 30 NU onmogelijk nog te vergelijken met klassen van 30 VROEGER. Jongelui zijn mondiger en machtiger geworden, kennen hun rechten soms té goed en weten dat ze vaak alleen maar tegenstand van de leerkracht moeten verwachten als ze hun plichten verzaken, zonder dat die leerkracht door ouders of directie gesteund zal worden. Quantité négligable, besluiten ze dus, en ze doen lustig verder waar ze zin in hebben.
Zij die vinden dat klasgroepen van 30 leerlingen tegenwoordig wel werkbaar zijn, zouden eigenlijk eens een maandje een interimpje moeten doen in een TSO-klas van 30 of - we zijn mild - een BSO-klas van slechts 20 leerlingen. Daarna praten we nog eens opnieuw.
