Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Libro
 Natuurlijke kinderen hebben dezelfde erfrechten als kinderen uit het huwelijk. Als ik mij goed herinner zijn er zelfs mogelijkheden om natuurlijke kinderen de naam van de vader te geven. |
Dat denk ik ook. Mijn zus is nooit getrouwd met de vader van hun kind, en een hele tijd kon de zoon niet erven, maar die wetgeving is veranderd. Mijn neef kan nu wel erven.
En dit zal ook gelden voor kinderen van concubines die erkend werden door de vader.
Polygamie is volgens regio-traditionele 'rechtspleging' een zeer ruim begrip. Zo kan een man een traditionele verbintenis meer 'eren' qua verantwoordelijkheid dan een afgesloten burgerlijk huwelijk.
Ik geef een concreet voorbeeld van mezelf: ik ben voor de wet getrouwd met een Ibo-Nigeriaan en heb een zoon (eerstgeborene = zeer belangrijk) en een dochter. Traditioneel zijn dat de twee eerste kinderen en dat telt, burgerlijk huwelijk of niet.
Het scheiden van tafel en bed en, na vele jaren een echte wettelijke scheiding, hebben geen enkel effect op mijn rechten als eerste vrouw en de rechten van mijn twee kinderen (de zoon krijgt meer dan de dochter).
Nu heeft mijn ex een traditioneel getrouwde vrouw in Nigeria en twee dochtertjes. Ook al ben ik gescheiden, ik behoud mijn rechten van eerste vrouw, en mijn kinderen ook. Als ik wil kan ik die ten alle tijden uitbuiten. Als ik wil kan ik naar de familieplaats gaan en dan wordt ik behandeld als eerste vrouw. Mijn zoon heeft er een palmboombos en als hij wil kan hij daar iets mee doen.
De vrouw van mijn ex zal niet rusten eer ze een zoon heeft, want dan schuift ze een plaatsje op. Maar traditioneel blijf ik de eerste.
In België of in andere westerse landen bestaat de kennis onvoldoende over die traditionele verbintenissen; dat is zeer logisch want ze verschillen van ethnische regio tot ethnische regio en hebben geen enkele rechtsgeldigheid hier, behalve dan het kind dat erkend wordt door de vader, en dan nog.
Twee systemen (het 'lokale' traditionele en onze wetgeving gebaseerd op monogamie) functioneren dus en dat maakt de hele zaak zeer ingewikkeld.
Eén ding is voor mij wel duidelijk: kinderen van een tweede, derde of vierde vrouw worden traditioneel achtergesteld. Ze trekken aan het kortste eind, tenzij de eerste vrouw met een zoon als eerstgeborene een heel wijze vrouw is.
ps: wees gerust; de vrouw en de twee dochtertjes van mijn ex zullen niet naar België komen. Zelfs mijn ex gaat terug. De situatie verbetert daar; er worden wegen verhard, de elektriciteit valt wat minder uit, en de know-how stroomt binnen, ...