[Dakeyras]

Oorspronkelijk geplaatst door stuyckp

Teveel overheidsbeslag leidt tot hoge belastingen.
Belastingen worden betaald door werknemers in de privé
Die werknemers worden betaald door de bedrijven
Die bedrijven zien een hoge kost en gaan saneren.
Hoe meer overheidsbeslag, hoe meer saneringen.

Dus als een bedrijf het werk door 50 man kan laten doen, gaat het, wanneer de lasten verlagen, plots 10 man extra aanwerven? Ik dacht het niet.

Als een bedrijf, na aftrek van haar kosten, winst overhoudt, wordt die uitgekeerd aan haar aandeelhouders. Gaat het even minder, dan heeft dat bedrijf geen buffer om de mindere preriode op te vangen en sluit het de deuren. Een groot deel van de rekening is voor de samenleving.

Of nog een extra ambtenaar betekent een extra dopper in de privé.

En een ambtenaar minder betekent een job extra in de privé??

Ik dacht dat de private sector gericht was op zoveel mogelijk winst maken? Waarom zou er een extra kracht aangeworven worden voor dezelfde winst als je gewoon kan verder doen met net genoeg volk en meer winst?

Uw sossen redenering houdt geen steek omdat je aan de verkeerde kant van de laffer curve bent. Maar die ken je niet zeker ?

't Is lang geleden, maar als het mij goed voorstaat, is het zo één van die theoritische modellen die vanuit een overgesimplifieerde versie van de werkelijkheid vertrekken.

Goed als gedachte oefening, maar of het in de praktijk zo nuttig is, durf ik te betwijfelen.

Mogen enkel gediplomeerde experts in de economie deelnemen aan deze draad? Zo van die types die crisis na crisis "niet zagen aankomen" en als "onmogelijk te voorspellen" bestempelen?

Misschien zijn mensen die beroep doen op al die theoretische modellen en concepten degenen naar wie we voortaan het minst moeten luisteren.

Het overheidsbeslag moet naar beneden zodat de loonkost naar beneden kan.
Als de loonkost daalt zal er meer werk zijn in de privé.

Bullshit. Het enige waar je zeker kan van zijn, is dat er meer winst zal gemaakt worden. Of dat automatisch gaat leiden naar meer werkgelegenheid, zoals liberalen �* la de NVA ons altijd willen doen geloven, is nog maar zeer de vraag.

Ik ben het wel grondig met u eens dat de belasting op inkomsten uit arbeid dringend naar omlaag moet.

Of nog, een ambtenaar minder leidt tot een werknemer in de privé meer.
Zo moet dat zijn.

Dus op basis van zulke voorspellingen, waarvan je op geen enkele manier kan aantonen dat ze bewaarheid gaan worden, voert men dan een beleid.

Ambtenaar verdient 1.700,00 € per maand. Een goed inkomen, maar niet bepaald een vetpot. Ambtenaar heeft geld nodig om van te leven en geeft het grootste deel uit. Het gros geeft hij uit in het binnenland.

Ambtenaar wordt werkloos en krijgt na verloop van tijd uitkering van hoeveel, 1.000,00 €? Dat is 700,00 € per maand minder die in de binnenlandse economie vloeit.

Er wordt minder geconsumeerd, binnenlandse vraag daalt, de kleine zelfstandige krijgt het nog moeilijker. Die dopper zal minder snel geneigd zijn nieuwe toestellen te kopen, te investeren in zijn huis (als hij zich zijn koopwoning nog kan permitteren), een nieuwe wagen aan te schaffen, op reis te gaan etc. De vinger gaat onvermijdelijk op de knip.

De grote multinational ziet de kostprijs van personeel dalen en maakt dus meer winst. Van een dalende binnenlandse vraag heeft hij, multinational zijnde, minder last. Heroriënteren en nieuwe markten aansnijden. Dankzij mechanismen als de notionele intrestaftrek, kan hij zodanig fiscaal optimaliseren, dat hij nauwelijks belastingen betaalt op die winst. Meer personeel aanwerven zal hij enkel doen als het echt moet. In de privésector moet personeel immers maximaal renderen. De grotere winst van de multinational zal, minstens gedeeltelijk, verdwijnen naar het buitenland, het is immers een multinational en spelen met dochter- en zustervennootschappen in buitenlanden met de laagste belastingdruk hoort erbij.. Nieuwe grote investeringen zal je hier dan ook enkel zien als we echt een lageloon land geworden zijn.

Zie, net als u, kan ik veronderstellingen en voorspellingen maken. De mijne zijn wel geloofwaardiger dan de uwe, ma bon.