Voor ons die wat ouder zijn nu,en wat milder kunnen terugkijken naar die woelige periode eind jaren zeventig,begin jaren tachtig,voor ons is het duidelijk dat wat Wilfried deed NIET zo evident was....
De economie was er eigenlijk belabberder aan toe dan nu,en de staatsschulden en de begroting waren een tijdje zelfs "out of control" omdat er blijkbaar een tijdje geen goede gereedschappen bestonden dat op te volgen,de communautaire problemen waren toendertijd ronduit ernstig,en de staat was in het decennium ervoor,om sociale redenen,"verrijkt" met tienduizenden Jomme Doxcs ambtenaren,beroepsmilitairen,RTT-werkers en postbeambten.....geen ervan "nuttig".....allemaal te bekostigen.
Ja,verschillende van zijn regeringen vielen binnen het jaar,maar steeds weer bleek dat meneer Martens de enige was die een soort van brug kon bouwen....(en een niet helemaal begrepen en mogelijk onvolprezen tandem vormde met Koning Boudewijn)
Het verschil tussen Belgie en wat we tegenwoordig "failed states" zouden noemen was het feit dat er steeds weer regeringen konden gevormd worden,regeringen die de kar beetje bij beetje weer draaiden(met het toch wel ernstige gereedschap van de volmachten in de hand),en ja,het feit dat het meneer Martens was die aan het hoofd stond.Regeringen die ervoor zorgden dat de ganse bevolking alhier niet tot de bedelstaf gedegradeerd werd.
een beetje dankbaarheid mag ook wel.....
