Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe
Als je het taalgebruik van de Vlamingen observeert, merk je dat ze een regionale tongval niet problematisch vinden. AN wordt in Vlaanderen eerder met een negatief gevoel beladen, als zijnde een onnatuurlijke, onechte, vreemde, houterige boekentaal. Dat is de tragiek van de Vlaming - en waar van Doomy een mooi voorbeeld van is - die schrik heeft van de eigen cultuurtaal en die uit onkunde en onvrede negatief benadert.
|
1. Men moet een onderscheid maken welke generatie Vlamingen men observeert.
2. Ge hebt het over een regionale tongval versus AN. Het ging echter over dialekt versus AN. En als ik hier dialekt spreek heb ik echt het gevoel dat ik tegen de stroom moet inroeien. Dat vraagt echt wel moed en is niet zo vanzelfsprekend.
3. Hetzelfde hebt gij mij ook reeds verweten. Maar heb geen schrik van mijn eigen kultuurtaal en ben niet onkundig op dat vlak.
Onvrede? Ja! Over het verloren gaan van een eeuwenoud immaterieel kultureel patrimonium, d�*t natuurlijk wel.
4. Maar waarom stelt ge niet dat Doomy ergens een punt heeft in de plaats van met hem in de clinch te gaan? Gij als taalminnaar spreekt toch ook dialekt met uw kinderen. Bij U is het zoals bij mij geen of/of keuze maar een en/en keuze.