Oorspronkelijk geplaatst door demonen
Geens is medeoprichter van het advocatenkantoor Dieux Geens, later Dieux Geens Cornelis, dat nog later de naam Eubelius kreeg. Eubelius, één van de eerste advocatenkantoren met een fantasiebenaming, groeide uit tot één van de grootste onafhankelijke advocatenkantoren van België. Om de combinatie met de advocatenpraktijk mogelijk te maken, vroeg en verkreeg Koen Geens in 1994 het statuut van buitengewoon hoogleraar. Hij bleef niettemin zijn volledige leeropdracht behouden en nam het beleid van de faculteit mee op zich als voorzitter van de onderwijscommissie (1995–1998, nadien met een korte onderbreking van 2001 tot 2012) en als auteur van het beleidsplan 1995-2000. In het Jan Ronse Instituut zette hij ook zijn wetenschappelijke activiteit en de begeleiding van jonge wetenschappers voort. En hij werd promotor van de VAO, later MaNaMa Vennootschapsrecht aan de KU Brussel.
In 2001-2002 schreef Geens de statuten van de Associatie KU Leuven. Samen met prof. dr. Anne Benoît-Moury van de universiteit van Luik verzorgde Koen Geens in 1999 de wetenschappelijke begeleiding voor het nieuwe Wetboek van Vennootschappen, dat het Belgische vennootschapsrecht ordent voor de 21ste eeuw. In 2004-2005 bekleedde hij aan de ULB de Binnenlandse Franqui-leerstoel.
Koen Geens is lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België, klasse humane wetenschappen, alsook van de Academia Europaea. Hij is tevens voorzitter van de raad van bestuur van de Hogeschool Thomas More.
In 2009 was hij kandidaat om rector van de Leuvense universiteit te worden, in opvolging van Marc Vervenne. Geens verloor het pleit toen van tegenkandidaat Mark Waer.
Politiek[bewerken]
Geens was kabinetschef van Vlaams minister-president Kris Peeters tussen 2007 en 2009. Hij is in die functie bezieler van het programma Vlaanderen in Actie (VIA), het project van de Vlaamse overheid om Vlaanderen tegen 2020 naar de top vijf van Europese regio's te leiden. Bij de samenstelling van de nieuwe Vlaamse regering in 2009 blijft hij Vlaanderen in Actie opvolgen als voorzitter van de 'Raad der Wijzen', maar nam hij afscheid van het politiek kabinet van de minister-president en werd opnieuw gewoon hoogleraar.
In 2013 werd hij in de regering-Di Rupo minister van Financiën. Dat gebeurde nadat Steven Vanackere zijn ontslag indiende omdat een fel bekritiseerde deal over winstbewijzen tussen ACW en Belfius hem in een moeilijke situatie plaatste.[1]
Bij zijn aantreden als minister van Financiën kwam er al onmiddellijk kritiek op zijn vennootschap bij Eubelius, omdat dat kantoor het ACW had bijgestaan bij de winstbewijzen van Belfius, net de situatie waarvoor Steven Vanackere ontslag had genomen. Het kantoor was ook betrokken bij de vereffening van Arco, die eveneens politieke spanningen opleverde. Na zijn aantreden gaf Geens te kennen dat Eubelius voortaan niet meer voor ACW en Arco zal optreden.
De opdracht van Koen Geens als minister van Financiën wordt ingekleurd door de financiële en economische crisis, die sinds 2008 de Europese Unie beheerst. De overheden van de Unie worden gedwongen tot een delicate evenwichtsoefening tussen besparen op de overheidsuitgaven en maatregelen om de economie terug op de rails te krijgen.
De regering Di Rupo werkt tezelfdertijd aan een staatshervorming, die een grondige omvorming van de Bijzondere financieringswet voorziet. Ook bereidt minister Geens een vereenvoudiging en herijking van het Belgisch belastingstelsel voor, met onder meer een verschuiving van de lasten op arbeid naar lasten op kapitaalinkomsten, consumptie en milieu-impact.
Koen Geens werd in 2011 door de overheid aangesteld als bestuurder bij de bank BNP Paribas Fortis, maar die functie is niet cumuleerbaar met het ministerschap. Ook stapte hij uit het vennootschap in het advocatenkantoor Eubelius. Als buitengewoon hoogleraar blijft hij tijdens zijn ministerschap wel cursussen doceren aan de KU Leuven
Zijn zoon Aart, duikt ook op :
Aart Geens, zoon van de nieuwe minister van Financiën Koen Geens (CD&V) werkte op het kabinet van toenmalig eerste minister Yves Leterme op het ogenblik dat er intense briefwisseling tussen dat kabinet en ACW was over de waarborgregeling voor Arco-coöperanten.
Na de val van Dexia regelde de christelijke zuil zelf de waarborgregeling voor haar coöperanten. Daarvoor werd intens samengewerkt tussen Arco, ACW en CD&V-kabinetten, zo schreef De Morgen dit weekend.
Bij die briefwisseling was vooral het kabinet van toenmalig premier Yves Leterme betrokken. Leterme haastte zich dit weekend om te zeggen dat hijzelf niet deelnam aan de besluitvorming omdat hij als aandeelhouder betrokken partij was.
Your content will appear in a few seconds Nu blijkt dat Aart Geens, zoon van de huidige minister van Financiën Koen Geens, precies in de periode van de omstreden briefwisseling op het kabinet van Leterme werkte. Hij was als adviseur toegevoegd aan het kabinet van de eerste minister. Dat staat zo te lezen op zijn Linked In-profiel.
Openheid
Na het ontslag van Steven Vanackere kwam vanuit de media de roep om een minister die geen banden had met ACW. Toen de keuze van CD&V op Koen Geens viel, werd onmiddellijk bekend dat Eubelius voor ACW werkte.
Het grootste zakenkantoor van het land zei dat het daar onmiddellijk een einde aan zou maken. Geens nam bovendien ontslag uit zijn functie bij Eubelius. Op de dag van zijn eedaflegging liet hij geen ruimte voor misverstanden. 'Ik ben een CD&V'er, ik ben géén ACW'er.'
Hoewel het opmerkelijk is dat de zoon van minister Geens ten tijde van de omstreden briefwisseling voor Leterme werkte, hoeft er op zich niks mee te zijn.
Het is alleen nog maar eens een element dat pleit voor totale openheid in de omstreden Arco-regeling en de daarmee gepaarde gaande politieke besluitvorming. (EE)
|