Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe
Dan moet u mij toch eens uitleggen waar de gelijkenissen zitten. Op geen enkele wijze zie ik immers het kerstfeest "als een andere vorm van het Keltisch (?) Joelfeest".
|
komaan Jan, ik schat je hoger in.
De bevolking vierde eeuwenlang (indo-germaanse) feesten gebaseerd op het Keltische zonnewiel. (net zoals de hindoe feesten ook nog steeds gebaseerd zijn op diezelfde cruciale zonnestanden).
Die feesten vielen samen met de plaatselijke markten en de tijdstippen waren op de verschillende (acht)standen van de zon gebaseerd. Telkens was er een periode van ongeveer 40 dagen werken, en 10 dagen markt + feest. De markt begon met een feest en eindigde 10 dagen later ook weer met een feest. Bekijk maar eens goed de (oude) christelijke kalender waar ook nog Maria Lichtmis, Driekoningen, de zomerfeesten en herfstfeesten in staan, en je kan het keltische rad er zo in terugvinden).
Daar de kerstening die pas laat tot de boerenbevolking doordrong (de edelen waren al veel langer gekerstend) moesten ze toch iets uitvinden opdat die mensen hun oude "heidense" gebruiken gingen afzweren. Blijkbaar echter zaten die rituelen zo diep verankerd in het maatschappelijke leven dat ze niet uit te bannen waren. Vandaar dus den truuk van de foor: de "heidenen" blijven toch hun keltische feesten en rituelen houden, dus we zullen er een christelijke naam aan geven.
Zo werd ostara veranderd in Pasen (waarvan ze dan later nog de datum gingen aanpassen), maar het Joelfeest bleef gewoon op dezelfde datum staan, net zoals Samhain werd veranderd in Allerzielen waarbij de heiligen dan de dag nadien moesten worden gevierd op allerheiligen.
Kortom, het is gewoon een blauwdruk van de keltische feesten;
Je kan zo ook zien dat de afgeleide feestdagen na Pasen (Pinksteren en Hemelvaart) dus buiten het Keltische jaarwiel vallen, vermits die later (ergens in de vierde eeuw of zo) werden gebaseerd op de maanstand.
jezeke werd trouwens geboren in juni. Het sneeuwde niet, en ze hadden het ook niet koud, de os en ezel waren niet aanwezig en de kribbe dus ook niet.
Ik ben echter wel totaal verknocht aan de gothische kerstverhalen. Dat is een periode waarbij de kerstening nog maar juist voet aan wal had gekregen bij de bevolking, en waar je die oude keltische gebruiken nog volop in kan terugvinden.
Een bezoekje aan het Antwerpse museum Mayer- VandenBergh toont je een grote waaier van die verhalen.