Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius
Een anecdote van de jaren 2010. Ik stap een bakkerij binnen op het Liedtsplein, hartje Turks Schaarbeek. Achter de toog staat een prachtmeid van een jaar of 25, waarschijnlijk Turks of iets dergelijks. "En voor u meneer?", vraagt ze met een perfecte tongval. Mijn mond valt open van verbazing (ik heb de jaren '70 meegemaakt in Schaarbeek...), en ik vraag: "Waar heb je zo goed Nederlands geleerd?". "In Rotterdam, meneer". En ik: "Maar waarom spreek je een onbekende klant hier in Schaarbeek eerst in het Nederlands aan?". "Dat is toch normaal in België, meneer".
|
Een anekdote van de jaren 2014. Ik stap een bakkerij binnen langs de Leuvensesteenweg, hartje Vlaams Kortenberg. Achter de toog staat een dame van een jaar op 40, waarschijnlijk Belgisch of iets dergelijks. "
Et pour vous, monsieur?", vraagt ze in vloeiend Frans. Mijn mond valt open van verbazing. En ik vraag: "
Waarom spreken jullie mij niet eerst aan in het Nederlands?". "
Pardon, qu'est-ce que vous dites?". En wat later, als ze mijn starende ogen en openvallende mond begint te begrijpen, draait ze zich om en roept naar de keuken: "
Hee, est-ce que François est l�*? Dis-lui de venir m'aider dans le magasin. Il y a un Ménape ici qui ne veut pas parler le Français..."