Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Paulus
Wat u zegt klopt niet helemaal alice.
Het christendom was tot aan Constantijn een streng verboden religie. De straf op het christen-zijn was sowieso de marteldood. Ze werden voor de leeuwen gegooid, ze werden verbrand, ze werden gekruisigd, dood gegeseld enz... 300 jaar is niet niks hé?! Dat gaat over vele generaties, zeker in de wetenschap dat de levensverwachting in die tijd hooguit 50 jaar was. Stel je maar eens de periode voor van pakweg 1700 tot op heden. Dat is 300 jaar.
Toch breidde het christendom zich uit. Zelfs onder Caligula en Nero. Bijna 300 jaar lang tot Constantijn zich in 313 liet dopen. Het is dus niet zo dat het christendom zich verspreid heeft met oorlog en geweld. Dat is gewoon niet waar. het christendom bleef zich uitbreiden zelfs onder de ergste verdrukkingen. Het succes van het christendom is volgens ongelovigen te wijten aan het feit dat men in de eerste christelijke gemeenschappen alles gemeenschappelijk bezat. De rijken gaven en de armen kregen. Uiteraard sloten vele armen zich aan. Volgens de gelovigen zit het succes van het christendom in het feit dat er vele ooggetuigen waren geweest van Christus opstanding en de prediking van vele mensen die Jezus persoonlijk hadden gekend, niet in het minst, de apostelen. Dat kwam natuurlijk geloofwaardig over, kun je wel denken. De waarheid van het succes van het christendom, zal ergen tussenin liggen, maar zeker niet door geweld. Integendeel was er zelfs geen verzet tegen de vervolgingen. Ze lieten zich gewillig offeren, zoals Jezus hen had voorgedaan, dachten ze.
Na Constantijn, werd het christendom een staatsgodsdienst en vanaf dan is het een beetje verkeerd beginnen lopen. Staatsbelangen en kerkbelangen begonnen zich met elkaar te mengen in de strijd om macht. Die strijd zou blijven duren tot aan Napoleon, die resoluut kerk en staat weer scheidde van elkaar.
Binnen de christelijke leer is het ook onmogelijk om iemand met geweld te bekeren. Dat gegeven is gewoon niet christelijk. Binnen het christendom wordt je immers gered naar je geloof en niet naar je belijdenis, zoals bij de islam.
Je zit ook verkeerd met je kruistochten. Die hadden helemaal niet de bedoeling om mensen te bekeren. De vier grote kruistochten, waren een reactie op het islamitisch geweld. Deze werden trouwens niet geleid door de kerk, maar door de staat. Het pauselijk leger, heeft nooit met de kruistochten meegedaan. Gelukkig voor ons hebben ze dat ook gedaan, want anders leefden wij naar alle waarschijnlijkheid in een islamitisch land. De kruistochten waren een reactie op het islamitisch geweld, meer bepaald vielen de moslims de Europese pelgrims aan op weg naar Jeruzalem. Die pelgrimsroutes waren uiteraard ook handelsroutes en van vrij groot economisch belang.
Paulus.
|
Daar hebben we dan een andere mening over Paulus, kruistochten gebeurden wel degelijk vanuit religieus standpunt, bovendien was in die periode wereldlijke en religeuze macht niet gescheiden.
Ook de kolonisatie was evengoed een vorm van religeuze overheersing en bekeringsdrang, die meezeilde op te tocht naar geld en macht.
Ik denk dat het christendom geen heilig boontje was, maar sinds de verlichting heeft religie in Europa wel voorgoed ingeboet aan invloed en macht.