Koninklijke Musea Brussel
De laatste mediaberichten over de directie van de Koninklijke Musea in Brussel tasten niet enkel de integriteit van de Algemeen Directeur aan, ze zijn ook kwetsend voor het personeel.
Het spreekt voor zich dat de nakende verkiezingen een grote rol spelen. Het is niet zo dat personeelsleden dag in, dag uit tegen hun zin naar hun werkplek gaan. De uitdagingen voor nieuwe expo’s worden met veel moed en fierheid aangegaan. En soms moet de directie durf tonen om moeilijke beslissingen te nemen. Wat is daar fout mee? De gebouwen zijn nu eenmaal jarenlang verwaarloosd. Daarbij, alle negatieve berichten berusten op een paar anonieme getuigenissen van gefrustreerde werknemers. Een langere loopbaan, minder personeel, minder financiële middelen, herverdeling van taken: het eist ook zijn tol. Er zijn nog altijd personeelsleden die de directie wel waarderen en respecteren. Mocht de politiek zo ambitieus zijn als onze Algemene Directeur, dan stonden we veel verder dan vandaag. Deze chaos is er al jaren en jaren en wordt meegedragen van de ene verkiezing naar de andere. Een museum is wel geen Chiro-kamp!
|