Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door mvd
Op welke manier zal dat dan wel gebeuren? Na de verkiezingen gaat N-VA samen met Vld en CDnochV in het wilde weg 'sociaal-economische herstelwetten' door het parlement beginnen jagen. De PS die staat er bij en kijkt er naar, schiet dan in paniek en zegt 'Stop! Het is al goed, we gaan akkoord met het confederalisme, jullie winnen'. Zoiets?
|
De PS bindt haar kiezers aan zich via een vorm van geïnstitutionaliseerd cliëntelisme. "Stem op ons, en wij zorgen ervoor dat U in Uw hangmat kan blijven liggen".
Een regering zonder PS zou een periode van 5 jaar creëren waarin een aantal van die bindingsmechanismen gebroken kan worden, waarin maatregelen genomen kunnen worden om de macht van de zuilen in te perken, waarin stromannen van de PS op strategische sleutelposities vervangen kunnen worden door bekwame mensen, enz...
De grootste weerstand tegen het confederalisme komt momenteel van de PS die in het confederalisme terecht een bedreiging van haar almacht ziet. Haar lakeien. Vijf jaar zonder PS is al een staatshervorming op zich, zelfs als men zich louter beperkt tot louter sociaal-economische hervormingen op federaal niveau.
Hoe langer de PS van de macht af gehouden wordt, hoe zwakker haar greep op het bestel zal worden want ze zal haar aantal mannetjes op cruciale posten zienderogen zien slinken.
De tsjeven en de Spasten hebben dat al lang door. "Erbij zijn" is vooral belangrijk omdat je alleen op die manier een netwerk kan opbouwen binnen de overheidsdiensten dat op termijn je ideologische standpunten draagvlak biedt. Desnoods zelfs tegen de wil van de meerderheid van de burgers in, zoals de socialisten dat in Vlaanderen keer op keer illustreren.