[Foundation]

Oorspronkelijk geplaatst door Jörgen Noens

Foundation,

www.taalwetwijzer.be

het homogeen Nederlandse taalgebied (waaronder Meise-Wolvertem dus valt!)

Van overheid naar burger. In haar relaties met inwoners van het homogeen Nederlandse taalgebied gebruikt de overheid het Nederlands. Als u in Gent woont, kunt u dus niet verwachten dat de provincie uw belastingformulieren in het Frans opstuurt. De inlichtingsformulieren van het VDAB-kantoor in Brugge zijn uitsluitend in het Nederlands.

Van burger naar overheid. Inwoners van het homogeen Nederlandse taalgebied mogen uitsluitend Nederlands gebruiken in hun contacten met diensten die in het homogeen Nederlandse taalgebied gevestigd zijn en waarvan de werkkring alleen dat taalgebied omvat. Er zijn dus twee voorwaarden:

• de burger woont in het homogeen Nederlandse taalgebied,
• de dienst is ook gevestigd in dat taalgebied en oefent uitsluitend daar zijn bevoegdheden uit.

Met andere woorden: een Antwerpenaar die bij het stadsbestuur een aanvraag indient voor een stedenbouwkundige vergunning, doet dat in het Nederlands. Een aanvraag in het Frans wordt niet aanvaard. Eigenlijk bevestigt die regel alleen maar dat het Nederlandse taalgebied eentalig Nederlands is, zoals ook de Grondwet heeft vastgelegd.





nuances

In een aantal situaties is de overheid verplicht om van de basisregels af te wijken of heeft ze de mogelijkheid om dat te doen. Het uitgangspunt blijft dat het gebruik van een andere taal niet mag leiden tot een systematische meertaligheid. De streektaal blijft nog altijd de officiële taal.



- Diensten die bevoegd zijn voor verschillende taalgebieden
- Verplichte vertalingen
- Internationale taalvoorschriften en specifieke wetten
- Situaties waarin meertaligheid toegelaten is

Diensten die bevoegd zijn voor verschillende taalgebieden
Een aantal diensten die heel België of een groot deel ervan bedienen, zijn verplicht om in hun betrekkingen met een burger of bij het opmaken van persoonlijke officiële documenten de taal te gebruiken die de burger kiest, zelfs als dat niet de taal van zijn woonplaats is. De belangrijkste zijn de centrale diensten en de uitvoeringsdiensten die heel België bestrijken.

Dergelijke diensten gaan er weliswaar van uit dat wie in Antwerpen woont, Nederlands spreekt en ze sturen hun documenten naar een Antwerpenaar dus in het Nederlands op. Maar wie dat wil, mag ook een document in het Frans of Duits aanvragen.

Bij het verspreiden van berichten en mededelingen houden deze diensten wél rekening met de officiële taal of talen van het gebied waar ze verspreid worden. Een affiche, bijvoorbeeld, wordt in het homogeen Nederlandse taalgebied alleen in het Nederlands verspreid.

Verplichte vertalingen
Voor sommige administratieve documenten die opgesteld zijn in een andere taal, is in een beperkt systeem van vertalingen voorzien. Het gaat bijvoorbeeld om akten die opgemaakt zijn door diensten uit een ander taalgebied. Wie in Antwerpen geboren is en zijn geboorteakte moet voorleggen aan een dienst uit het Franse taalgebied, kan bij de provinciegouverneur een vertaling aanvragen.

Internationale taalvoorschriften en specifieke wetten
Sommige internationale rechtsregels of specifieke wetten schrijven voor dat bepaalde documenten in verschillende talen moeten worden opgemaakt terwijl dat niet mag volgens de taalregels die hier beschreven zijn. In dat geval heeft de internationale regel of de specifieke wet voorrang.

Dat is bijvoorbeeld het geval voor het taalgebruik in internationale rijbewijzen, dat geregeld wordt in een internationaal verdrag. Het verdrag legt vast dat het document vermeldingen in verschillende talen bevat. Zelfs als het rijbewijs wordt uitgereikt door een gemeente uit het Nederlandse taalgebied, moeten volgens het verdrag ook andere talen worden gebruikt naast het Nederlands.

Situaties waarin meertaligheid toegelaten is

Personeelsleden van plaatselijke en gewestelijke diensten mogen inwoners uit een ander taalgebied in hun eigen taal te woord staan. Als een Luikenaar naar de dienst Cultuur van de stad Brugge belt, mag de ambtenaar zijn vragen in het Frans beantwoorden, al is hij of zij dat niet verplicht.

In toeristische centra mogen berichten en mededelingen die bestemd zijn voor toeristen, opgesteld worden in minstens de drie landstalen. Folders, catalogi van het stedelijk museum of gebruiksinformatie op parkeerautomaten mogen dus in meer dan één taal. De diensten moeten daarvoor wel de toestemming krijgen van de Vaste Commissie voor Taaltoezicht.

Voor het taalgebruik op de internationale luchthaven van Zaventem (Nederlands taalgebied) bestaan specifieke voorschriften, die het gebruik van andere talen dan de landstalen toelaten. Zo mogen mededelingen op de beeldschermen en borden in de vertrekhal in het Nederlands, Frans, Duits en Engels gebeuren. Uitzonderlijk staan de instanties die toezicht houden op de naleving van de taalwetgeving toe dat er in bijzondere gevallen naast het Nederlands ook andere talen worden gebruikt. Zo mag de Vlaamse overheid een brochure verspreiden in het Nederlands en vier andere talen om buitenlanders welkom te heten die zich in Vlaanderen komen vestigen. Ook de Vlaamse instellingen in Brussel, zoals de Vlaamse Gemeenschapscommissie, verspreiden geregeld publicaties in verschillende talen om anderstaligen te betrekken bij projecten of evenementen. De voorwaarden voor het verspreiden van dergelijke vertaalde informatie zijn echter strikt. Daarom wordt het de overheid aangeraden om vooraf advies in te winnen bij de Vaste Commissie voor Taaltoezicht.

U ziet dus, beste Foundation, men mag GEEN frans spreken in het gemeentehuis van Meise of Wolvertem!



Jörgen Noens

U ziet dus, beste Jörgen, dat men WEL Frans mag spreken, maar geen documenten in het Frans mag uitreiken.

Indien u uw net geposte tekst immers eens goed leest, dan merkt u dat men het heeft over aanvragen e.d., dit zijn officiële, schriftelijke contacten met de overheid. De SCHRIJFTAAL, is bijgevolg het Nederlands, en daar zal geen inbreuk op gebeuren. De SPREEKTAAL is iets helemaal anders, en er is niets op tegen dat die anders is. De eerste wet die het spreken van Nederlands, Frans of Lingala in een gemeentehuis waar ook ter wereld verbiedt, moet nog geboren worden.