Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Hans1
Laten we het vooral simpel houden: een unitair België met 9 provincies (waaronder één Brabant), drie gemeenschappen en taalwetten.
Dan is iedereen tevreden, behalve dat 5% flaminganten. Maar ja, de perfectie bestaat niet, hè.  |
Opvallend is de taktische zet om naast en unitaire Belgische staat, en 9 provincies nu plots ook de drie gemeenschappen een plaat(je) te gunnen. Dit is een volstrekte nieuwigheid in het Belgicistische discours. Eens benieuwd of dit een taktische schijnmlaneuver betreft, dan wel of dat ze dat ergens ook inhoudelijk documenteren. Betekent dat voor de belgicisten dat de drie gemeenschappen een fiscale autonomie moeten krijgen? En welke bevoegdheden? En hoe gaan ze de niet-omkeerbare stukken van de transfers afbouwen? Krijgen die gemeenschappen constitieve autonomie? Vooogdij over d elagere en intermediaire overheden? Of zijn dat lege dozen die enkel dat budget mogen uitgeven in een beperkt aantal domeinen dat de nationale grote baas hen toestaat?
dat percentage van 5% werkt natuurlijk stevig op de lachspieren! De allergrootste groep Vlamingen wil én een duidelijke, autonome Vlaamse deelstaat, én behoud van Belgie. Deze groep wil dus vooral niet dat de Vlaamse deelstaat afgebouwd wordt, integendeel.
Daarnaast is er een aanzienlijke groep die méér Vlaamse bevoegdheden wil bij een behoud van een afgeslankt Belgie. Deze groep is een klein kwart tot één derde van de Vlamingen (al naargelang het onderzoek en de precieze vraagstelling). Een andere groep wil behoud van een Vlaamse deelstaat, maar wil wel de belgische structuren versterken. De groep die de Vlaamse deelstaat volledig wil afschaffen is dus een kleine minderheid, en niet de 95% die onze notoire belgicist wil suggereren. Zo'n misleiding aangaande gekende, door wetenschappers gepubliceerde cijfers , én het daarmee samenhangende misprijzen voor de voorkeuren van de democratische meerderheden is typerend voor het belgicisme.