Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door satiper
Alle verbetering is welkom.
Enig idee hoe je dit kan verwezenlijken?
|
Voor mijzelf is dit inzicht nieuw, maar het lost wel vele vragen op;
- waarom dat gevoel van verlatenheid van de mens dat hij op alle mogelijke wijze tracht op te lossen, door vb heel druk bezig te zijn met van alles en nog wat, maar totaal nutteloos gezien het geheel;
- het uitvinden van een God, die overal aanwezig is en alles ziet en ons altijd verantwoordelijkheid zal vragen; waarom doet de mens dat; waarom kan hij niet zonder; waarom moet er iets hoger zijn;
- de gedachte dat wij onszelf moeten overstijgen en dat het Gods wil is dat telt en niet onze Eigen wil;
Ok, het kan te zot lijken om los te lopen, maar dat instinct dat niet alleen een eigenschap van de dieren zou zijn en dat, zoals we toch menen te weten, de dieren leidt, hun hele leven van a tot z bepaald; indien dat instinct al zou bestaan alvorens het dierenrijk tot ontwikkeling kwam; indien dat instinct er van in den beginne geweest zou zijn en de kracht zou geweest zijn die de schepping bepaalde; wie kan zeggen dat het niet het geval is?
Ikzelf heb dat instinct in mijzelf voelen groeien, waarschijnlijk omdat ik het de gelegenheid gaf om het terug zijn natuurlijke plaats in te laten nemen en ik heb hetzelf lang gezien als een hogere kracht die verder rijkte dan mijn bekrompen menselijk verstand. Het bracht mij dikwijls in de zevende hemel, het hielp mij stormen te doorstaan, het was er als een rustige vastheid, een alles bepalende zekerheid, ook in, volgens menselijke normen gezien tegenspoed, maar volgens het leven gezien gewone natuurlijkheid.
- en dan de zin uit een boek, dat ik erg waardeer, over de diepere zin van het leven: de mens denkt dat hij voor zichzelf leeft; dat is niet zo.
Oh het was een zin die ik haatte, want zogezegd leek dat teveel op de zogenaamde wet van gehoorzaamheid aan de hogere wereldse machten; de hogere geestelijkheid; wat in negatieve zin gezien de mens zijn verantwoordelijkheid afneemt voor zijn Eigen handelen, want slechts een kuddebeest.
Maar de mens omvat ook die hogere geestelijkheid, die hogere wereldse machten. En ik wil niet zonder begrijpen lompweg buigen voor een hogere God.
Tot ik doorhad het belang van het instinct in ieder van ons aanwezig, aanwezig vanaf den beginnge, altijd en overal daar, en die de hele wereld stuurt en in die wereld is de mens inderdaad slechts een radertje, maar een radertje dat verstand heeft en dank zij dat verstand, ten minste wanneer hij dat verstand in samenwerking met zijn instinct en niet tegen zijn instinct gebruikt, enorm kan meewerken aan de werking van het heelal en er veel intensiever deel van kan uitmaken dan alles wat op een lagere ontwikkelingstrap staat dan ons, mensen.
Enfin, dat is mijn inzicht op dit ogenblik, maar het is duidelijk dat er nog veel moet aan gewerkt worden om het klaarder en duidelijker te maken.