"120 jaar geleden werd de eerste socialist, Edward Anseele, verkozen in de rode as van de Borinage over Luik tot Verviers.En Anseele sprak de taal van de hele werkende klasse.Vandaag is Raoul Hedebouw verkozen in diezelfde as.En Raoul Hedebouw zal de taal spreken van de hele werkende klasse
Ik weet het: de nationalisten hebben het er erg moeilijk mee,
maar wij zijn een nationale partij die ons niet laat verdelen door de plaats waar men geboren is of door de taal die aan de keukentafel wordt gesproken.
Voor ons staat het sociale belang voorop, het sociale belang van iedereen in dit land."
PVDA-voorzitter Peter Mertens sprak in het Antwerpse Zuiderpershuis enkele honderden leden en sympathisanten toe, nadat bleek dat de PVDA haar Antwerpse zetel net niet binnenhaalde.
"We hebben het niet gehaald in Antwerpen. Maar we hebben ze wel gehaald in Luik en in Henegouwen."
Peter Mertens:
We hebben het niet gehaald, en dat is verdomd jammer. 4,7 % hebben we gehaald.
We zijn zo ver gesprongen als onze stok lang is.
We zijn uitgeschakeld in de 94ste minuut, maar goed, ook de 94ste minuut telt mee.
Vanavond mogen wij een klein beetje ontgoocheld zijn,
morgen zal die ontgoocheling die van gisteren zijn
en dan begint opnieuw ons engagement
en onze belofte om steen voor steen te bouwen aan een supersociale toekomst.
Laat het voor iedereen duidelijk zijn: ook al hebben wij vandaag niet het verwachte resultaat behaald,
de PVDA is daar niet alleen in hoopvolle tijden, maar ook op moeilijke momenten.
En wij hebben samen tijdens deze campagne iets opgebouwd.
Wij hebben de fundamenten gelegd van een sociale grondstroom die wij de komende vijf jaar absoluut gaan nodig hebben.
Ik wil uit de grond van mijn hart, en ook namens het Partijbureau, die duizenden en duizenden vrijwilligers, die honderden kandidaten, julie allemaal, bedanken voor jullie inzet,
omdat jullie het beste van jullie zelf hebben gegeven,
omdat jullie tijdens deze campagne niet alleen de PVDA verder op de kaart hebben gezet,
maar ook tegen de stroom in hebben durven roeien en een andere stem hebben laten horen,
een nieuwe stem,
een echte socialistische stem die de extreme ongelijkheid aan de kaak stelt,
en die aan dat probleem echt iets wil doen.
Ik wil ook al onze kiezers danken.
Jullie stem is ons engagement.
Wij hebben een verbintenis afgesloten dat wij recht door zee gaan om de belangen te verdedigen van heel de werkende klasse in al haar diversiteit.
Van de jongeren in al hun dynamiek.
Van de stemlozen,
van de mensen die in deze samenleving als een numero worden gezien,
en van al wie het nodig heeft.
Wij hadden graag een springplank gehad in het parlement om met heldere stem die sociale stroom te laten horen.
We hebben die stem niet gehaald in Antwerpen.
Maar we hebben ze wel gehaald in Luik en in Henegouwen.
En we komen ons engagement na.
Zowel Raoul Hedebouw als Marco Van Hees laat zich niet stoppen door een taalbarrière.
Raoul en Marco zullen de komende vijf jaar jullie stem zijn, ook in Antwerpen, ook in West-Vlaanderen, ook in Oost-Vlaanderen, ook in Limburg en ook in Vlaams-Brabant.
120 jaar geleden werd de eerste socialist, Edward Anseele, verkozen in de rode as van de Borinage over Luik tot Verviers.
En Anseele sprak de taal van de hele werkende klasse.
Vandaag is Raoul Hedebouw verkozen in diezelfde as.
En Raoul Hedebouw zal de taal spreken van de hele werkende klasse.
Ik weet het: de nationalisten hebben het er erg moeilijk mee,
maar wij zijn een nationale partij die ons niet laat verdelen door de plaats waar men geboren is of door de taal die aan de keukentafel wordt gesproken.
Voor ons staat het sociale belang voorop, het sociale belang van iedereen in dit land.
En ja, we moeten dat niet onder stoelen of banken steken, we hadden graag gehad dat we ook een vertegenwoordiger vanuit Antwerpen aan onze parlementaire fractie konden toevoegen.
We zien ook in het kanton Antwerpen dat we groeien van 8% naar 8,8%.
Dat betekent in elk geval dat we geen eendagsvlieg zijn.
Dat betekent in elk geval dat de mensen in Antwerpen die ons in 2012 het vertrouwen hebben gegeven, zijn gebleven bij de PVDA.
En dat betekent ook in elk geval dat de mensen onze sociale oppositie in Antwerpen waarderen.
In de Kempen hebben we ons stemmenaantal verdubbeld.
In Mechelen verdriedubbelen we onze stemmen.
We hebben gezien dat er groeiende sympathie was voor de PVDA.
En deze keer hebben we die sympathie nog niet kunnen ombuigen in een vaste stem.
Deze keer heeft de “nuttige stem” opnieuw meegespeeld en is die “nuttige stem” in de eerste plaats naar Groen gegaan.
En ik wil hier ook Groen feliciteren voor het resultaat dat zij hebben behaald.
Wij zullen zelf verder moeten werken op het terrein om onze partij uit te bouwen.
Want laat het duidelijk zijn:
wij roeien tegen de stroom in,
wij werken onder de radar,
wij vechten met heel weinig middelen.
Wij wisten dat het moeilijk ging zijn,
wij wisten dat we enorme obstakels op onze weg gingen tegenkomen,
wij wisten dat de kiesdrempel heel erg hoog is.
Zonder kiesdrempel hadden we nu twee verkozenen in Antwerpen.
In de provincie Antwerpen zijn er maar drie partijen die winnen.
Op de eerste plaats is dat de N-VA, jammer genoeg.
Op de tweede plaats is dat de PVDA met +2,7%.
En op de derde plaats is dat Groen met 2,1%.
Wij zijn de tweede grootste stijger van de provincie, maar dat heeft jammer genoeg geen zetels opgeleverd.
Bron:
politics.be