Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door koppijn
De NV-A kan de Belgische staat niet opblazen. Om dat te doen moet er een goed motief zijn. Het vereist een noodzakelijkheid dat alle Vlaamse partijen erkennen. Zo'n motief bestond er in 2009, waar de Franstaligen alle pogingen van Leterme voor een staatshervorming blokkeerde. Hier wordt de essentie van een federatie aangetast, dat bestaat uit dialoog en overleg. Toen zag ik voor het eerst een verontwaardiging bij alle Vlaamse partijen. Voor het eerst zag ik even alle neuzen min of meer in dezelfde richting wijzen. Dan werd het even gevaarlijk en speelde de Franstaligen met vuur.
|
Inderdaad. Maar de essentie van het Belgische probleem is toch nog altijd daar, ook al zijn de relaties oppervlakkig veel hoffelijker geworden.
Mijn punt is dat gezien de spelregels in een representatieve democratie, er geen fundamenteel probleem is om eerst staan te zeveren om stemmen te winnen, en dan met dat mandaat iets helemaal anders gaan te doen.
Indien bijvoorbeeld de N-VA op vlaams vlak oncontournable was geweest, kon ze een akkoord forceren met haar partner om ook op federaal vlak oncontournable te worden, en een verregaande overheveling van bevoegdheden af te dwingen, of het geheel voor verschillende jaren te blokkeren. Maar dat is mislukt.
De andere "techniek" is de Belgische staatsfinancien en de Belgische economie zo naar de knoppen laten gaan dat de reden van bestaan van de Belgische staat in vraag wordt gesteld. Daarvoor is het het beste van een Di Rupo achtige regering in het zadel te helpen. Vooral geen bezuinigingen of wat liberale maatregelen die de zaak zou kunnen redden.