Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door 1207
In Syrie en Egypte zijn het de militaire dictaturen die de bloedbanen aanrichten.
en als Erdogan de sharia wil invoeren moet hij eerst zijn regering overtuigen, dan het parlement en indien de bevolking het niet eens is wordt hij bij de volgende verkiezing gewoon afgestraft
of denk jij dat een verkiezing in Egypte, Tunesie, Libie,.. enkel dient om de volgende dictator voor het leven aan te duiden  |
Erdogan is goed op weg een dictatuur op te richten, alleen het leger houdt hem tegen. Tientallen journalisten zitten in de gevangenis, sociale media werden verboden, etc.
In de praktijk zie je dat zulke landen nog niet klaar zijn voor democratie op z'n westers, gewoon omdat er veel te grote verschillen zijn tussen arm en rijk, sterke krachten zoals fundamentalisten die geen democratie willen, etc.
De verkiezingen in Libië zijn een lachertje(parlement bezet door gewapende bendes, eerste minister ontvlucht het land, rebellen houden de olieinstallaties bezet, etc.), en als Assad valt zullen ISIS, Al-quaida, etc. het onder elkaar uitvechten. In Irak hebben verkiezingen een nieuwe dictatuur aan de macht gebracht.
In Marokko, Jordanië, Algerije en nu dus Egypte is uiteindelijk niets veranderd, respectievelijk de koning en het leger zijn de echte machthebbers, de rest is windowdressing.
Democratie in Pakistan is ook een lachertje, IndiË is op het eerste zicht een voorbeeld, tot je het land bezoekt en de enorme tegenstellingen tussen arm en rijk ziet, en leest over het patronagesysteem, enorme corruptie waardoor stemmen letterlijk gekocht worden en enkel de rijke en machtige het beleid bepalen. In Myanmar is niets veranderd, het leger trekt nog steeds aan de touwtjes, alleen zijn ze nu weer respectabel voor het Westen. Thailand is een militaire dictatuur, China, Laos en Vietnam zijn communistisch.
Maleisie is officieel een democratie maar de belangrijkste oppositieleider zit in de gevangenis op beschuldiging van homoseksualiteit... De Filippijnen worden al decennia beheerst door enkele steenrijke families terwijl de rest van de bevolking in armoede wegkwijnt.
Ook het experiment met "westerse democratie" in de voormalige Sovjet-Unie is niet echt een succes te noemen.
De enige niet-westerse landen waar men er echt in geslaagd is zijn de Latijns-Amerikaanse. Daar werden de regimepartijen en door de VS gedomineerde regimes aan de kant geschoven en kreeg de bevolking echt de kans het beleid mede te bepalen. Echter, de oude elite vecht terug, met bvb. staatsgrepen (zoals in Paraguay en Honduras, mislukte staatsgreep in Venezuela), economische oorlogsvoering door de VS tegen bvb. Argentinië, massaal straatgeweld zols in Venezuela, etc.