Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door tandem
Man man, ga je hier ook zo beginnen?
|
Ik begrijp niet wat je hiermee wil zeggen.
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door tandem Bekijk bericht
Jij van de muppets wellicht?
Een rij gevangenen zit vastgeketend in een grot en kijken naar de wand van deze grot. Omdat ze geketend zijn kunnen ze zich niet omdraaien en zien wat er zich achter hen bevindt. Buiten de grot brandt een vuur. De mensen die passeren projecteren door het vuur hun schaduwen op de wand van de grot. De gevangenen nemen daarom de schaduwen van de passanten op de muur waar als de werkelijkheid. Dan op een dag wordt één van de gevangen vrijgelaten. Hij gaat naar boven, uit de grot in het zonlicht. Voor het eerst ziet hij kleuren en drie dimensionale afbeeldingen. Hij besluit dat hij terug moet gaan de grot in om zijn medegevangenen te gaan vertellen dat wat zij voor de werkelijkheid houden onwaar is. Na zijn terugkomst hebben zijn ogen een tijdje nodig om aan de duisternis van de grot te wennen. Hij vertelt zijn medegevangenen wat hij gezien heeft buiten de grot en vertelt ze dat wat zij zien niet meer is dan een projectie van de werkelijkheid. Wat er gebeurt is dat de gevangenen boos worden en de vrijgelaten man voor gek houden. De niet vrijgelaten gevangenen leiden af uit wat ze horen en zien van de vrijgelaten man, dat het buiten de grot gevaarlijk is en dat je er gek van wordt, dus ze slaan geen acht meer op hem en gaan verder met het gadeslaan van de schaduwen op de muur. Velen van ons gedragen zich als de gevangenen in Plato’s grot wanneer we geconfronteerd worden met deze revolutionaire wetenschappelijke concepten en gaan liever terug hun grot in. In de analogie van Plato’s parabel, is het de scepticus die gevangen blijft. Nu is de tijd om uw geest te bevrijden!
|
Een mooie parabel maar met wat moet je dit vergelijken? Als die gevangenen naar buiten zouden gaan zien ze direct of het waar is of niet, er is geen oneindige periode van geloof zonder bewijs.
|
Het is trouwens een parabel die in meerdere richtingen kan worden ontwikkeld. De persoon die aan de grot ontsnapt kan ook de scepticus zijn, de gelovige, de ongelovige, de fantast.
Het is vooral een wereldbeeld waarin er geloofd wordt in een tweedeling tussen de materiële realiteit en de échte realiteit. Waarbij er voor deze laatste realiteit dan weer geen materiële bewijzen zijn en als dusdanig is het nauwelijks te onderscheiden van het wereldbeeld waarin er geen tweedeling is. Ik vind het een wereldbeeld met een heel geringe meerwaarde.
technisch vraagje: is het hier mogelijk om geneste citaten te gebruiken?