Als men jong is heeft men weinig ervaring. Ervaring vermindert de kans dat men stommiteiten doet. Als jonge kiezer heb ik mijn stem uitgebracht op een socialist, Gust Breyne. Ik had mij nochtans goed voorbereid en had de verklaring van herziening van de Grondwet verschenen in het staatsblad van 2 maart 1968 grondig gelezen. Gust Breyne werd minister in de regering Eyskens. En wat deed die regering? Ze wijzigde de Grondwet op artikels waarvoor ze geen toestemming tot wijziging had verkregen van de kiezer. De parlementsleden werden ingedeeld in taalgroepen terwijl er in de verklaring tot herziening geen sprake was van taalgroepen. Vanuit die taalgroepen werden grendels ingevoerd die aan de minderheid de macht gaven de beslissingen van de meerderheid te blokkeren.
Met andere woorden door mijn stem uit te brengen op iemand die na de verkiezingen tot de meerderheid behoorde heb ik mijn bijdrage ongewild geleverd tot het verzieken van de democratie in dit land. De man die onze Grondwet moest beschermen Boudewijn benoemde Eyskens tot burggraaf als beloning voor zijn verkrachting van de Grondwet.
Mij komt het voor dat mijn stommiteit veel groter is dan die van de jonge Jambon.
Mijn ervaring heeft er wel voor gezorgd dat ik geen stem heb uitgebracht voor de verkiezingen van 2010. Ik heb dus geen enkele schuld aan het misbruik dat Di Rupo en zijn meerderheid hebben gemaakt van ART.195 van de Grondwet.
|