Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door parsprototem
Ik ben een vrouw en ik zou me als atheïst wonderwel goed kunnen voelen in een klooster (de tuinen natuurlijk), ook al zitten daar mannen.
Niet vanwege 'de geestelijke rust' maar vanwege de stilte en de ruimte die die ordes in overvloed hebben!
En het is de bedoeling dat er slechts mensen toegelaten worden -mensen waar jij op zit te zeiken in één of andere bui- die al dat gedoe wat jij zo geweldig vindt, helemaal niet nodig hebben.
Bidden zal ik niet doen, maar af en toe een mis bijwonen, zal ik graag doen. Moet kunnen.
Als de vrouw van Dutroux in een klooster mag komen, waarm ik dan niet en anderen die geen vlieg kwaad doen en slechts stilte en rust nodig hebben om te kunnen openbloeien. Kan ik ook meteen bijen gaan houden. Vis kweken zoals ze vroeger deden in de middeleeuwen.
Sex, uitgaan en drugs houden je bezig (en anderen hier ook, zie ik). Efkens een post bevuilen kan er ook nog bij, beeld ik me in. Moet kunnen.
|
En omdat wij allemaal zo verschillend zijn wringt het schoentje bij velen in een maatschappij die naar uniformiteit streeft.
Waar zijn de instanties buiten kloosters om in onszelf onze menselijkheid te ontdekken en te zo te vinden wat we zoeken?
Het is alsof we van jongs af voor de leeuwen worden geworpen met een beperkte keuze. We komen daarin te kort en drugs, drank en uitgaan is dan de uitlaat van velen. Terwijl er niets krachtiger op je inwerkt dan een confrontatie met jezelf!
Lance, neem de rugzak, tent, schuim internet af voor goedkope jeugdherbergen, campings, ... trekt er eens goed op uit en zoek jezelf onder een blote sterrenhemel.
Misschien nam ik je eerder niet serieus, maar ik vind het wel moedig dat je met je verhaal naar buiten komt.