Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door AnarchoChristophe
Daar ben ik het niet mee eens. Zo stevig waren de machtsblokken niet.
In de Entente haten de Fransen en Russen elkaar eigenlijk. Was het niet dat Duitsland overduidelijk op 2 fronten wou gaan vechten waren die nooit voor elkaar in de bres gesprongen. En er is heel wat moeten gebeuren eer men zich echt geroepen voelde in GB een magere troepenmacht naar het continent te sturen.
In de Alliantie rekende niemand echt op Italië. Alliantie min één dus. En O-H heeft gewacht op de blanco cheque, en nog een reeks verzekering van Duitsland, alvorens zelfs maar hun belachelijke ultimatum te stellen aan Servië. Dat Duitsland klaar stond om in een oorlog te springen voor 1916 staat vast, maar O-H was blijkbaar ook niet zo zeker van hun alliantie.
An sich was het probleem hetzelfde dat zich ook bij WW2 stelde en waar men zich zelfs erna nog zorgen over maakte: "Hoe kan er een geünificeerde economische grootmacht zijn in Centraal-Europa, zonder dat die tracht het continent militair te beheersen?".
|
Dat Duitsland op 2 fronten moest vechten was onvermijdbaar. Daar hield de generale staf ook rekening mee (zie Von Schlieffenplan). Duitsland zou eerst Frankrijk moeten verslaan om daarna de onvermijdbare invasie in Oost-Pruisen van de Russen te counteren.
In de aanloop naar WO I hebben alle landen aangestuurd op oorlog: Rusland, Duitsland, Engeland en zeker Frankrijk. Een aanrader is het boek Slaapwandelaars van Christopher Clark waarin de hele aanloop en vooral de rol van elk land uitgebreid uit de doeken wordt gedaan.