Men meldt me met droefheid dat "Bij de Luc" aan de Parkpoort in Leuven werd overgenomen door een nieuw koppel.
De Luc was al wat ouder. Maar met zijn enorme bierbuik -- die meerdere malen werd opengesneden met een doktersmes, om de door vet dichtgeslibde aderen op te kuisen en bypassen te plaatsen -- was dat toch een geweldig mens.
De Luc had ook een snor waar men, bij gebrek aan frituurvet, altijd wat olie kon uit trekken, om zo toch nog een laatste friet te kunnen bakken.
Allezsins, bij deze wens ik de Luc nog vele jaren. En ik zal met spijt de nieuwe friet op de Geldenaaksevest gaan testen, maar die zal nooit meer dezelfde zijn...
