[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Wat is de relatie tussen de grotere buffers die de EU banken moeten aanhouden van de ECB en de hoogte van de rente op spaartegoeden?

Om te beginnen, ik betwijfel dat spaartegoeden geschikt zijn als buffer. Want waartoe dient de buffer? Ik dacht om kasgeld te hebben voor het geval klanten massaal hun tegoeden gaan opnemen bij de volgende crisis. Ook de spaarders zullen dan hun geld opnemen en de buffer leegeten, voor zover mogelijk althans, want de deposito's zijn niet altijd voortijdig opneembaar. Een deel van het spaargeld zal dus bij de bank vaststaan als buffer. Dat spaargeld ligt dan renteloos 'in de kluis'. (Het is waarschijnlijk boekhoudkundig geld, geen contant geld). Dat drukt dus de rente die gegeven kan worden op spaartegoeden. Nu even een citaat uit bron die er meer verstand van moet hebben dan ik:

Afgesproken is dat de Europese banken hun buffers zullen moeten versterken, wat als de banken hun werk willen kunnen blijven doen, zal leiden daar meer vraag naar uw spaargeld. Deze extra vraag komt niet van een enkele bank, maar van bijna alle banken. Deze funding met spaargeld zal toenemen en daarmee de spaarrente verhogen. Daarbij moeten prijsstunters niet worden uitgesloten die er ook nog eens een schepje bovenop zullen doen. Hogere tarieven zien we al voor de deposito's, maar die zullen ook voor de variabele spaarrente in 2014 in 2015 gaan ontstaan. http://financieel.infonu.nl/sparen/1...-prognose.html

Deze deskundige bron voorspelt hogere spaarrentes in 2014 en 2015. Edoch, zojuist kreeg ik de tweede aankondiging dit jaar van banken dat de spaarrentes gedaald zijn. (Vanaf 15 oktober 2014 krijgt u 1,25% spaarrente per jaar. Uw spaarrente was 1,4%). Geloof hem dus niet! Uw spaargeld wordt door de banken grotendeels als buffer aangehouden en dat levert geen rente op! De banken zijn op zoek naar het laagste rentetarief dat spaarders accepteren. Dat tarief is gevonden als spaarders massaal hun geld van de bank beginnen te halen. Kom dus in actie. Haal uw geld weg en hef spaarrekeningen op voordat de rente nul is.

Alternatieven

‘Full reserve banking’

Invoering van volgeld gaat gepaard met afschaffing van geldschepping en geldvernietiging door banken. Dit wordt wel aangeduid met ‘100%’ of ‘full reserve banking’. Daarmee wordt bedoeld dat al het geld op bankrekeningen gaat samenvallen met ‘echt geld’ (volgeld). De staat moet daarin voorzien. Dat wordt haar monetaire verantwoordelijkheid. De staat bepaalt dan hoeveel geld er in omloop moet zijn en gaat die geldhoeveelheid direct besturen. Al het wettig betaalmiddel stamt dan van de staat. Banken werken dan niet meer met zelf gemaakt geld (bankgeld) maar louter met het geld dat de staat daartoe beschikbaar stelt (volgeld).

‘Full reserve’ (volledige reserve) is het tegenovergestelde van ‘fractional reserve’ (fractionele reserve); een term waarmee banken hun huidige bedrijf typeren. De fractionele reserve is de hoeveelheid betaalmiddel die banken aanhouden om aan hun verplichtingen te voldoen. Dat is een fractie van het uitstaande bankgeld.

Na de hervorming verliezen de begrippen fractionele en volledige reserve hun betekenis. Giraal geld is dan geen schuld meer van de bank. Banken houden dan ook geen (fractionele) reserves meer aan om die schuld te kunnen voldoen. Geld op de bankrekening is echt geld (volgeld) geworden. Het is reserve in zichzelf. De bank krijgt het niet meer in gebruik maar heeft het in bewaring.

Bankbedrijf en geldcreatie zijn dan gesplitst. Het aantrekken en uitzetten van gelden blijft de commerciële activiteit van banken. Creatie van geld en beheer van de totale geldsomloop wordt een taak van de staat. Banken zijn dan geen geldscheppende instellingen meer.

Transitie in één nacht

De eigenlijke transitie wordt in één nacht voltrokken. Dit door de (boekhoud)regels aan te passen. Vanaf dan is de totale girale geldsomloop niet meer het bezit van banken. Het wordt beheerd door de staat. Vóór de transitie stond het geld van rekeninghouders op de balans van de bank. De bank kon ermee doen wat hij wilde en dat voor eigen gewin. Door de transitie komt de totale geldhoeveelheid op conto van de staat. Zo wordt het bestaande girale bankgeld gesaneerd. In de plaats komt giraal volgeld; gecreëerd door de staat. Het geldbeheer wordt constitutioneel geregeld. Stabiliteit van de munt (de algemene waarde-eenheid) staat daarbij voorop. De geldsomloop wordt dienstbaar aan het algemeen welzijn.

Boekhoudkundig gaan banken er door de overgang niet op voor- of achteruit. De vorderingen van hun rekeninghouders worden vervangen door een vordering van de staat. Het geld van de rekeninghouders staat niet meer op de bankbalans. Het is geen vordering meer van de rekeninghouder op de bank. Het is eigendom van de rekeninghouder dat aan de bank in bewaring is gegeven. Deze situatie stemt overeen met hoe velen denken dat banken nu al functioneren; de transitie realiseert een situatie die algemeen al wordt verondersteld.

Voor de rekeninghouder is de overgang positief. Zijn banksaldo is echt geld geworden. Het staat niet meer bloot aan risico’s zoals het faillissement van de bank. Voor de staat is de overgang uiterst positief. Ze heeft alsnog haar soevereine recht op de bestaande girale geldhoeveelheid opgeëist. De bate hiervan kan ze in één keer bijschrijven. Dit in de vorm van een vordering op de banken ter grote van die girale geldhoeveelheid.

http://onsgeld.nu/featured/monetaire...-de-transitie/