Op de nieuwssite van de VRT heb ik dit bericht aangetroffen:
Chantal Pauwels wil lijst met SP.A
Antwerps Groen!-schepen Chantal Pauwels vindt dat haar partij een lijstverbinding moet aangaan met SP.A voor de gemeenteraadsverkiezingen in 2006.
Daarmee geeft ze een eerste aanzet voor een debat bij Groen!, schrijft Gazet van Antwerpen. Een lijstverbinding is een overeenkomst tussen partijen om de kiesdrempel te bereiken of om een restzetel te veroveren.
"Tegenover het Vlaams Blok moeten we een topploeg plaatsen", zegt Pauwels.
"In Antwerpen hebben we niet langer de luxe om te kijken naar het belang van de partij, maar moeten we kijken naar wat goed is voor deze stad".
Ik vind dat Chantal Pauwels in dezen gelijk heeft. Bij de verkiezingen van 13 juni hebben we gezien dat de groenen weigerden de uitgestoken hand van de socialisten aan te nemen; ze wilden per se alleen naar de verkiezingen trekken. Het gevolg: Groen haalde zes zetels. Zes! Dat is zo afschuwelijk weinig dat het niet eens grappig is. En dan maar roepen 'we bestaan nog!' en 'we gaan vanuit de oppositie constructief meewerken'. Een maat voor niets lijkt me: de 'constructieve medewerking' die ze met hun zessen beogen zal gegarandeerd overstemd worden door het boegeroep van 32 Vlaams Blokkers.
Als ze wél hadden samengewerkt met SP.A hadden ze samen veel meer stemmen gehaald dan nu het geval was, en die stemmen hadden ze dan onder elkaar veel efficiënter kunnen verdelen. Dan hadden ze óók nog altijd bestaan, én dan hadden ze meer zetels en dus meer invloed gehad.
Ach ja, 'als, als...' denkt u nu misschien. Kijk maar naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen: daar dreigt Ralph Nader, de groene kandidaat, ervoor te zorgen dat Kerry het nét niet zal halen, net zoals met Al Gore gebeurd is in 2000. Als Nader destijds de Democratische kandidaat had gesteund, dan was heel die hertelling in Florida nooit nodig geweest, had er geen gesjoemel met stembiljetten kunnen gebeuren, en hadden we nooit met die hele Bush te maken gehad.
Ik geef toe dat het thema nog niet brandend actueel is: de gemeenteraadsverkiezingen zijn nog ver af. Maar toch.
Ook in Vlaanderen geldt mijns inziens dat progressieve samenwerking nodig is: Groen en SP.A moeten hun eigen partijbelangen opzij kunnen zetten ten voordele van meer progressieve invloed in de politiek.