Terwijl Luc De Vos in het 'buitenland' op het best bekeken programma (DWDD) een mooi eerbetoon kreeg, werd er in ons Franstalige 'binnenland' spottend en denigrerend gesproken over Luc De Vos.
In de minuscule artikeltjes die verschenen in de Franstalige pers werd er gesproken over De Vos, die "enkel en alleen bekend was in Vlaanderen".
Als je onbekend bent in de Francofonie, dan besta je immers niet en is alles wat je doet van weinig belang.
Ook vandaag in Revue et Corrigé op RTBF was het weer prijs. Naar aanleiding van de dood van Fabiola werd er even verwezen naar het overlijden van Luc De Vos dat Vlaanderen blijkbaar "belangrijker vindt". En dat terwijl de aanwezigen "nog nooit van de man gehoord hebben", en "niemand in Wallonië ooit van de man gehoord heeft". Ze begrijpen het niet. Ze begrijpen ons niet.
Geen halve noot zullen onze Franstalige "landgenoten" ooit horen van nummers die tot het collectieve geheugen van zowat iedere Vlaming behoren. Mia op RTBF radio? Ben je gek. Franstaligen vertonen niet het minste interesse in onze taal of cultuur, maar zijn er wel steeds als de kippen bij om ons te verwijten 'in onszelf gekeerd' te zijn en niet open te staan voor andere culturen. De wereld op z'n kop.
Dit land is zo dood dood dood dood dood als het maar kan zijn. Waarom steken nog steeds zoveel Vlamingen de kop in het zand en weigeren ze het te zien?
|