Een probleem is natuurlijk dat evenredig met het aantal (gestructureerde) initiatieven voor minderbedeelden het aantal misbruiken is toegenomen. Wie vandaag een clochard (al dan niet met kinderen) langs de weg ziet zitten is niet zeker of die persoon nu echt een sukkelaar is, of iemand die voor een bende werkt, of iemand die naast andere betwistbare zaakjes nog wat bijverdient als bedelaar.
hetzelfde zien we in de sociale zekerheid. Vaak wordt beweerd dat er minder enthousiasme is voor solidariteit dan vroeger, maar ik zou eerder durven stellen dat er zodanig opzichtig en zo veel misbruik ontstaan is dat niet wordt aangepakt dat het verminder enthousiasme inzake solidariteit en herverdeling daarvan simpel een gevolg is.
Hetzelfde met het racisme-vraagstuk. Het enthousiasme om sukkelaars van elders hier te helpen is evenredig afgenomen met de toename van het aantal onnozelaars die zijn binnengekomen via gezinshereniging, snel-Belgwetten enz.
Overal zien we hetzelfde fenomeen en dat is dat we inzake solidariteit te slap zijn voor de uitwassen en frauduleus gedrag. De gevolgen daarvan zijn pijnlijk nl:
-verminderd enthousiasme voor solidariteit (en dat is sowieso te betreuren)
-echte hulpbehoevenden moeten middelen delen met fraudeurs
-echte hulpbehoevenden krijgen ook een slechte naam
De oplossing voor dit alles is duidelijk. Strengere controles en straffen op verschillende vlakken zijnde immigratie, sociale zekerheid, fraude algemeen, ...
__________________
 Voor worst met spruiten en patatten!
|