Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Henri1
Beiden zijn achteruitgang.
Maar ga je met een werktijdsprong de werkloosheid oplossen dan ?
|
ja, hoe contradictorisch dat in uw ogen kan klinken.
Er bestaat dus geen 'bepaald' hoeveelheid werk. Je mag zoveel werken als je wilt; Uiteindelijk willen de mensen wel minder werken. Maar die keuze heb je via de formules om deeltijds te werken. Dus in feite heeft dat geen belang.
Je zou de wetten moeten aanpassen dat mensen gewoon in alle variaties mogen werken van 1u tot 50u, en dat het loon bepaald wordt op bvb 38uwerkweek, en dat het loon in alle variaties kan gegeven worden in functie van al de uren die gewerkt worden zonder daar overuren aan de factureren. En de sociale rechten moet je opbouwen met 'overheidssteun' als je minder dan 1000euro per maand begint te verdienen. maar als je 1000euro kunt verdienen met 25u te werken, dan moet je niet verplicht zijn om fulltime te werken bvb.
Je gooit dus alle redeneringen en grendeltjes eens weg in uw hoofd en denk dan na over wat de mensen zouden kiezen.
Jonge gasten zouden 50u werken, en oudere gaan 30u werken. Mensen met zieke ouders gaan bvb 15u werken
Voor pensioenopbouw, in feite het enige dat mensen moeten doen is niet 40j 40u per week werken, maar 40j 1000euro per maand verdienen..
Voor dopgeld, niemand moet in feite doppen, je geeft de mensen automatisch een job bij de overheid als ze werkloos worden, en houdt altijd van die marshall plans achter de hand. Marshall plannen zijn investeringen in de economie die downcyclussen van de economie moete nopvangen. Een goed voorbeeld is wegenbouw, hogesnelheidstrein bouwen, openbaar vervoer moderniseren, huizen energievriendelijkmaken, mobiliteitsverhogende werken, werken aan een glasvezelnetwerk, werken aan nieuwe nucleaire centrale, werken aan mest-biogas plan, werken aan verkeersveiligheid, werken aan gerechtelijke achterstand en full digitaliseren van de overheid, werken aan open protocols en standaarden voor uitwisseling van informatie tussen privé en overheid etc