Citaat:
|
Wat er ook van zij: het is volledig aanvaard door alle mensenrechtenorganisaties en alle experten ter zake dat het aan de ouders is om dergelijke keuzes te maken voor hun kinderen. Een verbod op besnijdenissen is dus inderdaad een (zware) schending van de UVRM, zelfs geheel los van elke referentie naar godsdienstvrijheid. Besnijdenis heeft ook niets te maken met "mutilatie", anders waren de meerderheid van de Amerikanen, en van heel wat landen ter wereld allemaal "gemutileerden".
|
Het is juist (o.a.) omwille van de praktijken in de verenigde Staten dat 'mensenrechtenorganisaties' zich hypocriet gedragen rond dit thema. Niet alleen zien ze mutilaties van kinderen door de vingers, eveneens discrimineren ze tussen jongens en meisjes, niet omdat meisjesbesnijdenissen perse ergere vormen van mutilatie zouden zijn maar omdat het gemakkelijker is praktijken te viseren waar christenen en joden zich niet schuldig aan maken. Bizar om u allerlei autoriteitsargumenten horen hanteren (de VS, mensenrechtenorganisaties) ondertussen volledig voorbij gaand aan de essentie van het argument. Blijkbaar verdedigt u het recht van ouders niet alleen kinderen te mutileren (en jawel dit is exact het juiste woord voor dit soort van onnodige onomkeerbare lichamelijke ingrepen bij kinderen), eveneens vertrappelt u de Godsdienstvrijheid zoals die in een multiculturele samenleving zou dienen geïnterpreteerd te worden, namelijk uitgaande van het recht van elk individu vrij en ongedwongen een religie te kiezen of van religie te veranderen en dus niet het gedogen van monoculturele praktijken die kinderen voor het leven pogen te brandmerken als lid van een religie. Blijkbaar is 'multicultuur' voor sommigen een vrijgeleide om de opbouw van een
samenleving aan de kant te zetten en te vervangen door een strijd tussen religies of culturen. Dat gaat slecht aflopen Kallikles. Geen wonder alzo dat Europeanen zich af beginnen zetten tegen dat soort van 'onverdraagzaam' multicultureel denken en het andere extreem verkiezen.
Wat als ik morgen de oorlelletjes van mijn kinderen afsnijd vanuit een of andere overtuiging? Die zijn minder 'nodig' (voor zover dat aan de mens is om te bepalen) dan een voorhuid hé. Wat als ik mijn kind vol tatoeëer met symbolen van een of ander religie of desnoods met 'atheïstische' kunst? wat met het voorbeeld ivm homosexualitiet dat ik gaf? Wat als ik mijn kind aanleer dat mensen die zeggen niet in een God te geloven minderwaardig zijn? Valt dat allemaal onder 'multicultuur'?
U gaat de discussie eigenlijk uit de weg. Teleurstellend maar veelzeggend. Multicultuur niet uit overtuiging of filosofisch doordacht maar als een opportunistisch gedachtegoed dat uiteindelijk samenlevingsondermijnend is ondertussen dat de Godsdienstvrijheid van het individu geschonden wordt. Profiterend van een naïeve en lakse verdraagzaamheid van de maatschappij om onverdraagzaamheid en onvrijheid te implementeren.