[djimi]

Oorspronkelijk geplaatst door Tomas

Veel mensen zijn de vrije meningsuiting zijn, net zoals ik. Toch is het eerste wat we moeten doen in deze woelige tijden:
bondgenootschappen sluiten (ook over de grenzen heen) met de gematigde moslims om samen radicalisme aan te pakken, ongeacht vanuit welke hoek dit komt.

Dat doe je niet door hun profeet te beledigen, maar juist door diplomatie en kijken wat ons bindt. Samen pakken we dan het geweld aan.

Diplomatie is letten op hoe je iets aanbrengt. Is rekening houden met wat gevoelig ligt bij de ander en ook uiten dat je daar respect voor hebt. Het vraagt van je om het grotere kader te zien dan enkel het segment 'vrij mijn mening kunnen uiten overal en wanneer ik dat wil'. Het vraagt het geheel van oorzaak en gevolg te overzien en de consequenties in te schatten van je handelingen.

Wanneer diplomaten de gematigde moslims cartoons van hun profeet zouden voorhouden dwingen zij de moslims tot een tegenpositie, omdat zelfs de meest gematigde moslims nu eenmaal niet anders kunnen .Zij kunnen niet buiten hun geloof.
Wanneer zelfs de gematigden zich tegen ons keren staat in dat geval Europa in brand en is zelfs de vrije meningsuiting niet meer de grootste van onze zorgen.
Zie onder andere de, in onze ogen overdreven, gevoelige reactie van Turkije, Egypte en andere arabische landen op de verspreiding van de cartoons nu.
Het gaat hem niet om 'buigen' of 'zwichten'. Het gaat hem om diplomatie. Om goede relaties van wederzijds respect onderhouden omdat moslims burgers onder ons zijn en we meer zullen verliezen dan onze vrije meningsuiting wanneer wij die burgers tegen ons krijgen. Zij worden immers allemaal grootgebracht met het begrip 'Jihad' en we zouden hen in die positie dwingen wanneer we hen telkens 'onze vrije meningsuiting over hun profeet' voorhouden.
Sun Tzu zou stellen dat we voornamelijk bondgenootschappen moeten vormen met zoveel mogelijk goedwillende mensen om te winnen zonder strijd. In plaats van op onverstandige wijze te polariseren. Het geheel zien wil zeggen: niet het enge 'ik wil mijn vrije mening op elk moment kunnen uiten' als enige absolute heilige zien, maar het geheel van oorzaak-gevolgrelaties overzien en de consequenties van je woorden inschatten.

WO II was wellicht te vermijden geweest door bondgenootschappen te sluiten met gematigde nazi's en hun profeet AH niet te beledigen?