In het noorden van Gallië begint een serieuze ontvolking vanaf het begin van de derde eeuw, dus nog vóór de grote invallen van de Germanen. In het Antwerpse zie je dat heel goed. Daar zijn tientallen nederzettingen opgegraven die allemaal eindigen rond het midden van de derde eeuw en waar geen sporen van strijd te vinden zijn. Er is ook geen aansluitende Germaanse bewoning, die komt pas een hele tijd later tot stand.
Analoge taferelen vind je in Picardië, de kuststreken en riviermondingen in België, ZW-Nederland en Noord-Frankrijk. Grote delen waar de Franken zich uiteindelijk vestigden moeten dus maar heel dun bevolkt geweest zijn.
Er moet een combinatie van factoren geweest zijn die dit veroorzaakt heeft. De Duinkerke II transgressie zal er wel iets mee te maken hebben, zeker in de laaggelegen gebieden. Uitputting van landbouwgronden na een bijzonder productieve tweede eeuw zou een steile vermindering van voedselproductie hebben veroorzaakt , mogelijk veranderden hervormingen van het leger onder de soldatenkeizers de handel en productie in het hinterland van de kazernes en steden.... In de noordelijke landelijke gebieden was veel van de Romeinse bewoning dus weg toen Frankische settlers er zich vestigden.
(zie bijv. Schaven aan het verleden, G. Cuyt, of Gallia Belgia, E.M. Wightman)
__________________
I wish nothing but the best for you too.
|