Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Troubadour
Is dat zo? Dat ontstaan wordt door libertarische middens dan toch altijd zeer rooskleurig beschreven in vergelijking met het geweld dat er historisch mee gepaard gaat. Het resultaat is vooral een zeer selectieve lezing van politieke geschiedenis door de ogen van de bewuste rechtsfilosofie.
China en de Sovjets hebben nooit echt geprobeerd eigendom af te schaffen hé. Hoe zou dat ook kunnen wanneer eigendom het gevolg is van macht (wat zij zelf erkennen) en zijzelf inderdaad ook zeer grote macht kenden over hun respectievelijke maatschappijen.
De enigen die, bij mijn weten, eigendom proberen 'te ontkrachten' zijn sommige anarchisten, en dat door zichzelf opzettelijk machteloos te maken. Alle anderen proberen slechts de term te herdefiniëren om krachtverhoudingen (reëel of gewenst) goed te praten.
|
Je hebt een zeer goed punt. Collectieve eigendom kan volledig in lijn zijn met het natuurrecht (ieder het zijne &c.). Er zijn tal van voorbeelden van:
- een huwelijk met gemeenschappelijke eigendom,
- een coöperatieve van duizend melkboeren,
- een multinational met duizenden aandeelhouders,
- een slagerswinkel van twee broers,
- een vakantiehuisje aan zee van enkele familieleden,
- enz.
Er is echter een belangrijke factor: deze eigendom zijn vrijwillig tot stand gekomen en de gevolgen ervan worden gelijk gedragen. Dat zijn twee cruciale onderscheiden met de Soviet-Unie of China (voor een deel).
- vrijwillig tot stand: niemand heeft de "leden" gedwongen. Een huwelijk waarbij een partner gedwongen werd te trouwen, aanzien we als illegitiem. De oude wetgeving waarbij de man alle of de meeste financiële goederen beheerde, zijn we terecht ook als illegitiem beginnen zien. Een vader die een slagerij nalaat aan twee broers waarvan één geen slager wenst te worden, zal ofwel de ene broer de andere laten uitkopen of iemand anders namens de broer de zaak inbrengen. &c.
- gevolgen gelijk gedragen (naar input, uiteraard): tenzij ik in volle gemeenschap van goederen ben getrouwd (een perverse instelling, maar goed), heb ik recht op een groter aandeel van de opbrengst van een gemeenschappelijke eigendom als mijn investering groter was. Als een winst wordt uitgedeeld, zal de grotere aandeelhouder meer krijgen dan de kleinere. Als de slagerij failliet gaat, moeten beide broers de schuld dragen.
Het enige alternatief voor het uitgangsprince "ieder het zijne" is dus adhocisme, overheidsinmenging in privézaken, coërcie &c. Mensen zijn uiteraard vrij hun eigendom collectief te beheren.
Vandaar dat tussen libertair kapitalisme en libertair socialisme de rechtspraak an sich weinig verschilt. Van Dun zegt dat bijvoorbeeld ook in Het Fundamenteel Rechtsbeginsel.