Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door C2C
Rebellen zijn rebellen. Ordinaire congolezen zijn zeer vriendelijk en beschaafd. Die pakken liever pintjes dan brutaal te zijn.
Maar terug naar het onderwerp; wij hadden ook iemand in de verre familie die zelfmoord had gepleegd, en ik deelde dat nieuws met mijn Congolese kennissen. Die waren daar zo van aangedaan, omdat zelfmoord totaal taboe is.
We hebben dan een soort rouwplechtigheid willen doen, om eens te testen. Maar ze vonden dat geen goed idee, en ze spuugden op de grond.
Men vertelde me dus dat men dat met een zelfmoordenaar ook doet: men spuwt, gooit het lichaam nonchalant op de grond, mept erop met de zweep, en dumpt het dan zonder enig ritueel.
Ik denk zelfs dat het in Congo volgens de seculiere wet verboden is zelfmoordenaars op een religieus kerhof te begraven. Zal dat eens opzoeken. (Volgens de religieuze en gewoonterechtelijke wetten is het dat zeker.)
De essentie is dat een zelfmoordenaar niet door de voorouders werd geroepen, maar zelf besliste daarnaar toe te reizen. En dat wil zeggen dat hij de metafysische macht van de voorouders ontkent. Zoiets is ondenkbaar. Dus telt hij niet meer mee. Wreed, maar logisch.
Alleszins, die mensen zijn zo simpel dat ze meestal gelijk hebben. Zelfmoord is totaal fout.
|
Wie heeft er nu interesse in congolezen ? Een van de meest hopeloze landen, met een hopeloze bevolking van paupers + een bovenkaste die hen schaamteloos uitbuit terwijl ze zelf te dom zijn om aan hun gat te krabben.
90% van afrika is bevolkt met trotse en meestal mooie rassen, in tegenstelling tot congo waar het volloopt met menselijke nijlpaarden van > 90 kilo voor de lichtste exemplaren. Het lijken wel menselijke reddingsvlotten.
Het meest hopeloze volk op een continent dat toch al niet vooraan stond in de rij toen het talent in aanbieding was.