[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door subocaj

Jantje, wie is begonnen met mensen naar hier te halen om hun bedrijven draaiende te houden? Jij, ik?

Om deze vraag te kunnen beantwoorden op een eerlijke manier, moet je ook de vraag waarom is men begonnen met gastarbeiders naar hier te halen en welke bedrijven dit deden en welke het nog doen?

En dan kom je tot de vaststellingen dat jij en ik inderdaad de oorzaak zijn van de aanwezigheid van gastarbeiders.
Het zijn namelijk overheidsbedrijven die begonnen zijn met gastarbeiders te gaan werken.
De eerste gastarbeiders in België waren trouwens mensen uit de provincies oost en west Vlaanderen die in de steenkoolmijnen en staalfabrieken gingen gaan werken. Dit waren staatsbedrijven. Eens die provincies het economisch beter gingen doen viel die bron van goedkope arbeidskrachten voor het vuile en zware werk weg.
Die staatsbedrijven moesten een nieuwe arbeiders vinden voor het vuile zware werk.
Die vonden ze in het zuiden van Europa, in de landen Italië en Spanje.
Veel van die gastarbeiders kwamen hier slechts tijdelijke werken, eens zij voldoende gespaard hadden of recht hadden op een uitkering door ziekte of pensioenring, verhuisden zij terug naar hun thuisland. Slechts een kleine minderheid van hen is hier gebleven.
Maar ook deze aanvoer van arbeiders viel stil toen deze landen het economisch beter gingen doen.
De staatsbedrijven moesten dus opnieuw opzoek naar mensen die het vuile zware werk wilde doen.
Binnen het westelijke Christelijke Europa zat men overal verlegen om dergelijke arbeiders.
Ze gaan halen in het oostelijke Christelijke Europa was onmogelijk, daar dit in de jaren 60 en 70 nog onder de communisten stond.

De staatsbedrijven zijn die arbeidskrachten dus gaan zoeken waar ze te vinden waren, namelijk in noord Afrika en west Azië, meer bepaald in Turkije en Marokko. De verantwoordelijke instellingen dachten dat deze gastarbeiders op dezelfde manier als de vorige zouden gaan werken en leven en dus na een tijdje terug zouden keren naar hun thuislanden en daar met het hier verdiende geld de economie in hun thuislanden zouden doen opbloeien.
Waar deze verantwoordelijke geen rekening mee hielden, was dat deze mensen uit de onherbergzame streken van hun landen kwamen, maar ook dat vele van hen juist tot de bevolkingsgroepen behoren die in hun thuislanden onderdrukt, genegeerd of vervolgd werden en dat zij dus helemaal geen zin hadden om terug naar daar te verhuizen. In tegendeel, eens zij ondervonden hoe goed en gemakkelijk het leven hier is, begonnen zij met hun familie naar hier te halen.

Politici en bedrijven hebben er tienduizenden naar hier gehaald en wie dacht dat hun families niet zouden volgen en hier zouden blijven, toont de naïviteit van een kind.

Men werkte toen met de ervaringen die men had met de voorgaande groepen gastarbeiders.
Met deze groepen gastarbeiders had men de ervaring dat ze zich of volledig aanpaste aan hun nieuwe leefomgeving, veel van die groepen gastarbeiders hun kinderen kennen zelfs de taal van hun grootouders niet, of terugkeerde naar huis.

Wat men ook had verwacht van de nieuwe groep gastarbeiders die men binnenhaalde in de jaren 70 van vorige eeuw.
Enkele belangrijke zaken die men vergat en over het hoofd zag, was dat de vorige groepen gastarbeiders geen grote cultuurverschillen hadden met de plaatselijke bevolkingsgroepen.
Maar ook dat deze tot dezelfde religieuze behoren als de plaatselijke bevolkingsgroepen.
Binnen de geloofsgemeenschappen werden beide bevolkingsgroepen dus door dezelfde geloofsvoorgangers gestuurd.
Binnen de geloofsovertuiging werden beide bevolkingsgroepen als gelijkwaardig verklaard.

Dat was anders met de nieuwe groep gastarbeiders, zij hadden een andere godsdienst en werden dus niet door de plaatselijke geloofsvoorgangers als gelijkwaardige verklaard.
Zij kregen hun eigen geloofsvoorgangers, mensen die de plaatselijke cultuur van het leefgebied niet kenden. Zij spraken vaak zelfs niet eens 1 van de officiële landstalen.
Vele van hen werden enkel naar hier gehaald om het recht op vrije geloofsovertuiging niet te schenden.
Niemand die enige moeite deed om na te gaan wat deze geloofsvoorganger verkondigden.

Wie heeft de wetgeving zodanig gemaakt dat sociaal profitariaat mogelijk was en is? Jij, ik?

Wie heeft het mogelijk gemaakt dat de politici die deze wetten hebben gemaakt aan de macht kwamen?

Het is zoals het woordje belastingontwijking te gebruiken, ook al is het met een door onze politici ingevoerd achterpoortje, om belastingontduiking wettelijk te installeren. Natuurlijk niet voor de gewone werkenden.

Het is niet omdat jij de achterpoortje niet kent, dat ze er niet zijn voor de gewone werkenden.