Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster
Een eitje om bewijzen te verzamelen? Eerst en vooral, zet de verhalen van NCIS of CSI even uit uw hoofd. Het echte leven is geen TV-serie, hoor.
Ten tweede, nooit gehoord dat vrouwen er tegenaan zien om in een normale situatie naar een gynaecoloog te gaan? En neem nu een verkrachtingssituatie : aangerand en verkracht tegen uw wil, dus met afkeer van die man, mogelijk pijn gehad, het gevoel dat er iets in uw lichaam zat dat ge nooit erin had willen hebben, dat ge kwijt wilt! De eerste reflex is u wassen, alles eraf en eruit schrobben.
Dan mag er 100 x gezegd worden dat men direct naar politie/ziekenhuis moet gegaan worden, wilt u (probeer het u nu eens realistisch voor te stellen) in die kleren over straat gaan? In een wachtkamer zitten wachten tot iemand voor u tijd heeft en u intussen vies en vuil voelen? Dan eerst de hele uitleg moeten doen, dan met uw benen open op een koude onderzoekstafel gaan liggen en een "staaltje" laten nemen van het sperma van de persoon die u zo vernederd heeft? Dan nog een hoop verklaringen moeten afleggen? Dan pas naar huis kunnen, kleren wegsmijten (mag dat wel, 't zijn bewijsstukken), u eindelijk kunnen wassen, schrobben, eindelijk op uw bed gaan liggen en huilen, huilen ...
Uw gebrek aan inlevingsvermogen is triestig en het maakt uw hele betoog waardeloos!
|
Wenst u de verkrachter te zien opdraaien voor zijn misdaad? Zorg dan dat je bewijzen hebt om hem te pakken.
Een mooi voorbeeld:
Onlangs nog was er een serieverkrachter aan het werk aan het Ter Kamerenbos in Vorst. De multikulverrijker deed zich voor als taxichauffeur en verkrachtte solitaire, vaak dronken dames die naar huis wilden.
Ze kenden de dader niet en toch heeft de politie hem dankzij camerabeelden bij de kraag kunnen vatten. Alle dames deden snel aangifte en bijgevolg kon er ook snel werk van worden gemaakt.
Gescheurde kleren op of af, als je het dan toch zo graag plastisch en praktisch wil benaderen: uitvloeiingen vang je op met een vod en hou je apart. Daarmee heb je al genoeg genetisch manteriaal om een hele databank te vullen. Alle overblijfselen van haren over duizenden minuscule huidschilfers, zweet en speeksel, vingerafdrukken komen van de kleding zelf ... Je hoeft ze dus helemaal niet aan te houden en ermee over straat of in de wachtzaal!
Kortom: als je echt wil, dan hoef je niet eens met je benen open op een tafel te liggen (uw woorden!) en er een schaamtelijke zaak van te maken. Bel de flikken en laat ze alvast het meeste constateren als het om een bekende ging in een bekende omgeving. Die zijn nog veel meer en gemakkelijker te strikken dan een wildvreemde taxichauffeur/serieverkrachter!
Nu is het weer aan jou ... Je maakt er graag een hele cinema van die uiteindelijk ons ervan zou moeten overtuigen dat vrouwen het onomstotelijke recht moeten hebben om 3 jaar, 1000 dagen, na de feiten en met alle forensische technieken anno 2015, klacht neer te leggen voor iets waar niet de geringste bewijslast voor bestaat.
U dwaalt en uw motivatie om het niet te doen of te talmen, werkt alleen in het nadeel van elk slachtoffer. Vrouwen (of mannen) mogen zich niet schamen in zulke situaties. Er is immers niets om zich voor te schamen, behalve in dit geval de schaamte zelf!