Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door labyrinth
Is rustig discussiëren dan niet gewoon beter ? Meestal ontdekken mensen dat ze behalve verschillende standpunten ook raakpunten hebben.
Ik geloof niet in geweld om geweld te beantwoorden, dit is volgens mij de korste weg naar veel ellende.
Ook ik vind de moord op Van Gogh afschuwelijk en ontoelaatbaar.
Voorzichtigheid is geboden, maar door te repressief op te treden jaagt men iedereen schrik aan.
Een paar gekken is nog heel hele gemeenschap.
|
Het gesprek moet altijd mogelijk blijven. En geweld is en blijft absoluut verwerpelijk (dus nooit "begrijpelijk", zoals ik sommige zgn. progressieve denkers op dit forum heb horen declameren. Ik had zo'n uitspraak eerder verwacht van hun politieke opponenten...).
Mocht politiek Nederland i.v.m. de integratieproblematiek niet jarenlang de kop in het zand gestopt hebben, en het debat mogelijk gemaakt hebben; zouden we nu niet die uitbarstingen van geweld meemaken. Pim Fortuyn was de eerste die gewelddadig de mond werd gesnoerd omdat zijn opvattingen niet in de smaak vielen van de politiek correcte éénrichtingsdenkers (en toch een enorme aanhang had weten op te bouwen) . Van Gogh werd het slachtoffer van een achterlijke religieuze fanatiekeling, maar het ergste was nog de relativerende reactie van sommigen die zich dan nog rekenen tot de intelligentsia (zo te horen aan hun onophoudelijk gekap op alles wat naar "rechts" neigt).
In eigen land bakken we er anders ook niet veel van... We zijn er nu in geslaagd om voor het eerst een politieke partij te laten veroordelen wegens een opiniedelict. Ik draag die partij geen warm hart toe, maar daar gaat het niet om... het schrikbarende is de manier waarop de vrijheid van meningsuiting wordt afgesnoerd. Waarom hebben "de mensen" dan zo'n slechte mentaliteit? Misschien omdat ze het kotsbeu zijn om zo verregaand betutteld te worden? Misschien omdat ze de regelneverij en het opgestoken vingertje niet meer zien zitten? Misschien omdat ze weer wat meer controle over hun eigen leven willen? Een politicus, die naam waardig, moet bij deze vaststelling in de eerste plaats de hand in eigen boezem steken en het creatuur dat hij heeft wakkergemaakt recht in de ogen durven kijken.
Quod non... want
de facto blijft de hatelijke cultuur van het cordon sanitaire gewoon verderbestaan (erger, het beestje zal geen naam meer mogen hebben). Reële problemen worden boutweg ontkend of geminimaliseerd, hoewel er honderdduizenden "mensen" die weldegelijk op de agenda geplaatst willen zien. Mensen worden veroordeeld of minstens gestigmatiseerd en uitgesloten omwille van hun mening. Dialoog onmogelijk gemaakt. Beroepsverboden als sanctie, criminalisering, etc...
Herinner mij nog eens aan het Katholicisme van vlak voor de Franse Revolutie? Aan de kerkelijke betutteling in de eerste helft van de vorige eeuw? Waar zetten al die zgn. "vrije denkers" zich precies tegen af? Juist, tegen het soort neerbuigend en onverdraagzaam paternalisme dat ze nu zo elegant zélf bedrijven. Ik was oprecht kwaad dit weekend, toen ik ene meneer Geysels (
toch benoemd tot "denker" door zijn achterban) uit de doeken hoorde doen hoe ver volgens hem de fundamentele vrijheid van meningsuiting reikt. Het was een zeer ontluisterende vertoning.
--terug on-topic aan allen: ...en leg mij dan nu nog eens goed uit waarom gelovigen per definitie dommeriken zouden zijn...